Hazret-i Ebu Bekrin, son hastalık anında,
Sahabenin bazısı, bulunurdu yanında.

Buyurdu ki: (Bu gece, istihare eyledim.
Ki, bu halifeliÄŸi, kime teslim edeyim?

Diledim Rabbimizden, en çok hayırlısını.
Ve onun rızasına, muvafık olmasını.

Siz de bilirsiniz ki, yalan yok bende zinhar.
Hayırlı olmasını istiyorum, o kadar.

Ben bu fikirde iken, uyumuÅŸum öylece.
Resul-i kibriyayı, rüyada gördüm gece.

Ä°ki beyaz elbise giymiÅŸti Fahr-i âlem.
Ben de, eteklerini tutuyordum ki, o dem,

Libaslar, yeşil olup, başladı parlamaya.
Hatta parlaklığından, imkan yoktu bakmaya.

İki yanında dahi, var idi iki kimse.
Onlar da giymiÅŸlerdi, nurdan birer elbise.

Uzun boylu, heybetli kimselerdi ki onlar,
Hemen neÅŸelenirdi, yüzlerine bakanlar.

O vaziyette iken, Resul aleyhisselam,
Müsafeha ederek, verdiler bana selam.

Bir elini, göÄŸsüme koyunca sonra benim,
O anda zail oldu, cümle endiÅŸelerim.

Buyurdu ki: (Biz seni, çok özledik ey Sıddık!
Bize kavuşma vakti, yaklaştı şimdi artık.)

O böyle buyurunca, dedim: (Ya Resulallah!
Ben dahi çok ÅŸiddetle özledim sizi vallah.)

Sonra Resul buyurdu: (Sen ÅŸimdi, bu ümmetten,
Faruk’u halife seç, hiç tereddüt etmeden.

Zira Ömer-ül Faruk, hem adil, hem sadıktır.
Yer ve gökte, herkesin rızasını almıştır.)

Yanında olanları, gösterip sonra bana,
Buyurdu: (Vezir olur, dünyada bunlar sana.

Hem vefatın anında, olur yardımcıların.
Cennete gidince de, olurlar komşuların.)
Dedim ki: (Anam babam, feda olsun yoluna.
Bu kiÅŸiler kimdir ki, tanıtın lütfen bana.)

Buyurdular ki: (Bunlar, melektir, insan deÄŸil.
SaÄŸdaki Cebrail’dir, soldakiyse Mikail.)

O esnada yanımdan ayrıldı Resulullah.
Ben de hemen uyanıp, gördüm ki olmuÅŸ sabah.

AÄŸlamış olduÄŸumdan rüyada göz yaÅŸiyle,
Her iki yanağım da, ıslanmış o yaş ile.

Evde bulunanlar da, yanıma toplanmışlar.
Ben aÄŸladığım için, onlar da aÄŸlamışlar.)