Resulullah Bedir’de, önce eshabı ile,
Gezdi harp sahasını, bir keşif maksadiyle.

Zaman zaman durarak, buyurdu: (Yarın sabah,
Åžurada öldürülür filan kâfir inÅŸallah.)

Kâfirlerin, vurulup düÅŸeceÄŸi yerleri,
Gösterdi birer birer, Allah’ın Peygamberi.

Hazret-i Ömer der ki: (Dikkat ettim, o sabah,
Nerelere iÅŸaret ettiyse Resulullah,

Ve kimlerin ismini söyledilerse eÄŸer,
Onlar, tam o yerlerde yerlere serildiler.

Hatta ne az geride, ne de ilerisinde.
Tam buyurduÄŸu yerde öldürüldü hepsi de.)

SavaÅŸtan sonra dahi, emir verdi o Server.
Åžehid olan erleri, bir bir tesbit ettiler.

Muhacir ve Ensardan, toplam ondört mücahid,
Din-i Ä°slam uÄŸrunda olmuÅŸtu o gün ÅŸehid.

Küffârdan yetmiÅŸ kiÅŸi lakin öldürülmüÅŸtü.
Hatta yetmiÅŸ kiÅŸi de, yine esir düÅŸmüÅŸtü.

Cenaze namazını kılarak şehidlerin,
Sonra, kabirlerine ettiler bir bir defin.

MüÅŸrik ölülerinden, yirmidört tanesini,
Kör bir kuyu içine, doldurdular hepsini.

DiÄŸerlerini ise, bir çukura atarak,
Sonra, üzerlerine attılar taÅŸ ve toprak.

Åžerefli eshabiyle, üç gün sonra o Server,
O çukurun başına gelerek hep beraber,

O azgın müÅŸriklerin adlarını tek be tek,
Hatta babalarının ismiyle söyleyerek,

(Ey Ümeyye bin Halef, ey Utbe bin Rebia!
Ey Ebu Cehl bin HiÅŸam!) diyerek etti nida.

(Siz, Peygamberinize, karşı ne mütecaviz,
Ve ona eza eden ne kötü kavimdiniz.

Sizler yalanladınız benim nübüvvetimi.
Başkaları inanıp, tasdik etti dinimi.

Siz beni, zor kullanıp çıkardınız ÅŸehrimden.
Başkaları, bağrına bastılar beni hemen.

Sonra siz, savaÅŸtınız benim ile ruz-ü ÅŸeb.
Başkalarıysa bana, yardımcı oldular hep.

Ben, kavuÅŸtum Rabbimin vaad ettiÄŸi zafere.
Siz de kavuÅŸtunuz mu, azap ve elemlere?)

Böyle hitab edince o Sevgili Peygamber,
Bir ÅŸeyi merak edip, sordu hazret-i Ömer.

Dedi: (Ya Resulallah, bu sözleri, ÅŸimdi siz,
Åžu cansız leÅŸlere mi, acaba söylersiniz?)

Peygamber efendimiz, buyurdu ki: (Ya Ömer!
O Allah ki, gönderdi beni hak bir Peygamber.

O Allah hakkı için diyorum ki ÅŸüphesiz,
Siz beni, onlar kadar iyi iÅŸitmezsiniz.)