Muhammed bin Süka ki, alim ve evliyadır.
Kalblere tesir eden nasihatları vardır.
Bu zat, bir sohbetinde buyurdu ki: Müslüman,
Ölümü çok anması lazım gelir her zaman.
Çünkü insan ölümü çok hatırlarsa ÅŸayet,
Emirleri yapmaya, daha çok eder gayret.
Ve sık sık hatırlarsa ölümü, yani mevti,
Günahları yapmaya, azalır cesareti.
Hadiste buyurdu ki Peygamber efendimiz:
(Lezzetlere son veren mevti çok yâd ediniz.)
Evliyanın çoÄŸunun ÅŸöyleydi ki âdeti,
Bir günde, yirmi defa yâd ederlerdi mevti.
Ve buyururlardı ki: (Kim ölümü, bir günde,
Yirmi kez hatırlarsa, ÅŸehiddir öldüÄŸünde.)
Bir gün de buyurdu ki: Yok olmak deÄŸildir mevt.
Bir evden baÅŸka eve göç etmektir nihayet.
Ölüm, ruhun bedenden ayrılıp gitmesidir.
Yani kulun bir halden, bir hale dönmesidir.
Ömer bin Abdülaziz, bir gün ölüm ve mezar,
Hakkında vaaz ederken, buyurdu: (Ey insanlar!
Sizler, sonsuzluk için elbet yaratıldınız.
Bir evden, baÅŸka eve göç edersiniz yalnız.
Ölüm, müminler için hediyedir, nimettir.
Günahkârlar içinse, bir dert ve musibettir.
İnsanlar, yaÅŸamayı çok sevmiÅŸ olsalar da,
Mevt, onlara hayattan hayırlıdır daha da.
Salih olan bir mümin, ayrılınca dünyadan,
Kurtulur dünyadaki türlü sıkıntılardan.
Zalimin ölümü de hayırlıdır ki hatta,
Memleketler ve kullar kavuÅŸurlar rahata.
İslam düÅŸmanlarından bir zalim öldüÄŸünde,
Bir ÅŸair, ÅŸu beyiti söylemiÅŸtir o günde:
(Ne kendi etti rahat, ne âlem buldu huzur.
Yıkılıp gitti cihandan, dayansın ehl-i kubur!)
Bir müminin ruhunun, ayrılması bedenden,
Bir esirin, hapisten kurtulmasıdır aynen.
Bir mümin vefat edip, kavuÅŸunca Rabbine,
Geri gelmek istemez, dünyaya tekrar yine.
Yalnız ÅŸehid olanlar, bundan müstesnadırlar.
Onlar gelmek ister ki, tekrar ÅŸehid olalar.
Sıkıntı ve kederler, sarmıştır ki dünyayı,
Mümine hediyedir ölüm bundan dolayı.
Bir kimsenin dinini, mezarı korur ancak.
Ölümdeki sevinçtir, onu ferahlatacak.
Mümine, hayırlıdır ölümü, hayatından.
Çünkü mevtle kurtulur, dünya bataklığından.
İnsanlar çabuk biten ÅŸeylere bakarlar hep.
Sonsuz kalacak ÅŸeye, bakmazlar, niye acep?
Ölüm, kulu Rabbine kavuÅŸturduÄŸu için,
Mümine hediyedir, iç yüzü budur iÅŸin.)
|