Büyük Allah adamı, yüksek bir evliyadır.
Mektubat kitabında ÅŸöyle buyurmaktadır:
Dünya lezzetlerinin zararından kurtulmak,
Kullanırken, İslam’a uymakla olur ancak.
Yani Hak teâlânın emir ve yasağına,
Uyup kullanılırsa, zarar gelmez insana.
Dine uygun olarak kullanılmazsa eğer,
Çok zararlı olurlar insana bu lezzetler.
Hem günah iÅŸleyene, Rabbimiz eder gazap.
Ve bunlar, ahirette görürler acı azap.
Dünya lezzetlerini, ya tamam terk etmeli.
Yahut da kullanırken, günah iÅŸlememeli.
Bunları terk etmeyip, hem günah iÅŸleyenler,
Yarın mahÅŸer gününde, çok piÅŸmanlık çekerler.
Halbuki İslamiyet, günah iÅŸlemedikçe,
Men ve yasak etmiyor bunları binnetice.
Lakin bu lezzetleri, dinini gözetmeden,
Zararlı kullanmayı ediyor yasak ve men.
Nefsine tâbi olup, günahlara dalanlar,
Cennet nimetlerinden mahrumdur yarın onlar.
Bunlar bilmiyorlar mı Allah’ın gördüÄŸünü?
Ne cevap verecekler ölünce mahÅŸer günü?
O sorgu sual günü, elbette ki gelecek.
Herkesin yaptıkları, önüne serilecek.
Dünyada, haramlardan kaçınarak büsbütün,
Cennete girenlere, müjdeler olsun o gün.
Dünyanın zevklerine, hiç aldanmayanlara,
Ve Allah’tan korkarak, günahtan kaçanlara,
Çoluk çocuÄŸunu da koruyorlarsa eÄŸer,
Bunlara, ahirette verilir çok nimetler.)
Yine o buyurdu ki: (En mühim ÅŸey insana,
Önce, sahip olmaktır, dosdoÄŸru bir imana.
Sonra, İslamiyet’i iyice öÄŸrenerek,
Emirlere sarılıp, etmektir haramı terk.
Sonra da, bir veliye bağlanmak lazım gelir.
Bu da, her insan için mühim ve gereklidir.
Bunlara muhabbeti sebebiyle, o kimse,
KavuÅŸur o kalbdeki bereket ve feyize.
Böylece kendinden ve nefsinden uzaklaşır.
Ve manen, yavaş yavaş o veliye yaklaşır.
Onlardan istifade etmek için de yine,
Edepli olmalıdır o din büyüklerine.
Bu feyzleri almakta, ölüler ve diriler,
Genç, ihtiyar ve çocuk, hepsi müsavidirler.
Açlık çekmek deÄŸildir bu yolun riyazeti.
ÖÄŸrenip, tam yapmaktır dini, İslamiyet’i.
Ubeydullah-ı Ahrar buyurur ki: (Bir kimse,
İmanı, ehl-i sünnet üzere deÄŸil ise,
Ve gevÅŸekse İslam’a ittiba eylemesi,
Alamaz büyüklerin kalbinden gelen feyzi.)
İbadet etmeyenler, terakki edemezler.
Yani maneviyatta hiç ilerleyemezler.
Harika gibi iÅŸler gösterse de o gayet,
Hepsi istidrac olup, deÄŸildirler keramet.)
|