Tahir-i BedahÅŸi ki, gönül ehli bir zattır.
Ä°ÅŸi hep insanlara öÄŸüt ve nasihattır.

Bir gün de buyurdu ki: (En büyük düÅŸmanınız,
Sizin içinizdedir, onunla uÄŸraşınız.

O düÅŸman nefistir ki, içinizdedir her an.
Eğer kızacaksanız, ona kızın durmadan.

Çünkü o uÄŸraşır ki, soksun sizi günaha.
Dünyada ondan ahmak bir mahluk yoktur daha.

Çünkü her bir arzusu, kendi aleyhinedir.
Onun peÅŸinde giden, helake sürüklenir.

(Harama yaklaşmayın!) buyuruyor Rabbimiz.
Nefis de, haramlardan zevk alıyor bilakis.)

Yine bir sohbetinde buyurdu ki: (Ey kiÅŸi!
Bir iÅŸ eÄŸer günahsa, sakın yapma o iÅŸi.

Zira Müslüman demek, teslim olan demektir.
Müminin, her günahtan kaçınması gerektir.

Kalbinin ürperdiÄŸi bir iÅŸi yapma sakın.
Haramda, kalbi titrer halis bir Müslümanın.

Günah iÅŸleyenlerden, uzak durmak gerektir.
Yani böyleleriyle pek görüÅŸmemelidir.

Zira o kimselerle kim olursa arkadaÅŸ,
Zararı, ona dahi dokunur yavaş yavaş.

Hakiki bir Müslüman, günahtan uzak durur.
Rabbini düÅŸünmekle o yalnız rahat bulur.

O, öyle çok görür ki kendi günahlarını,
Vakit bulmaz görmeye baÅŸkasının aybını.

Takva sahibi olup, günahtan kaçmalıdır.
Bu yol ile Allah’a daha yaklaÅŸmalıdır.

Zira Müslüman için, kaçınmak her günahtan,
Daha çok faydalıdır, emirleri yapmaktan.

Ä°slam âlimlerimiz buyurdu: Büyük, küçük,
Günahtan kaçmak gibi, olamaz bir üstünlük.)

Bir gün de buyurdu ki: (Sahibinden gayriye,
Tutulan kalb hastadır, muhtaçtır tedaviye.

Böyle kulun, Ä°slam’a sarılması güçleÅŸir.
Farzlar zor ve zahmetli, haramlar tatlı gelir.

Kalbin bu hastalığa yakalanmasına, hep,
Nefse uyup, günaha dalmaktır asıl sebep.

Nefis, Hak teâlâya düÅŸmandır, hem de fazla.
Ona ibadet etmek, arzu etmez o asla.

Nefis, haddi zatında kendine de düÅŸmandır.
İnsana haramları işletmekten zevk alır.)

Bir gün de buyurdu ki: (Günah, ateÅŸ gibidir.
Günahlar sebebiyle Cehenneme girilir.

Bizim büyüklerimiz takvaya sarıldılar.
Haram ve günahları, ateÅŸ bilip kaçtılar.

Bir Allah adamına kavuşursa bir kimse,
KavuÅŸur o sayede çok bereket ve feyze.

Hiç iÅŸleyemez olur bir günahı, hem de az.
Bu, öyle bir nimet ki, herkese nasib olmaz.)