Tahir-i BedahÅŸi ki, büyük velilerdendir.
Söz ve nasihatları kalbleri etti tenvir.

Bu zat buyuruyor ki: (Vazifeli melekler,
Her bir günahımızı, tek be tek kaydederler.

Lakin biz bu günahı, hiç de dert etmiyoruz.
Ve kendi kendimizi hesaba çekmiyoruz.

Hazret-i Ömer Faruk, buyurdu ki: (Her insan,
Tartmalı kendisini, gelmeden vakt-i Mizan.)

Her akÅŸam, kamçı ile vurup o kendisine,
(Ne için böyle yaptın?) der idi hep nefsine.

Şu kula şaşarım ki, inanıyor kadere.
Yine de, rızık için düÅŸüyor hep kedere.

Şuna da şaşarım ki, Cehennem vardır diyor.
Yine de, fütursuzca her günahı iÅŸliyor.)

Bir baÅŸka sohbetinde buyurdu: (Ey insanlar!
Çok hayret eylediÄŸim iki türlü insan var.

Birincisi ÅŸudur ki, gündüz oruçludur hep.
Gece de, sabaha dek yapar daim ibadet.

Asla nefsine uyup, iÅŸlemez günah, isyan.
Yine de görürsün ki, hüzünlüdür o insan.

Uğraşmasına rağmen hep ahiret işiyle,
Yine aÄŸlar görürsün onu hep gözyaşıyle.

Ä°kincisi ÅŸudur ki, yapmaz ibadetini.
Oyun ve eÄŸlenceyle geçirir her vaktini.

Korkmadan her günaha dalar da o maalesef,
Yine de, bu haline üzülüp etmez esef.

YaÅŸamasına raÄŸmen Ä°slam’ın haricinde,
Görürsün onu dahi yine neÅŸe içinde.)

Derdi: (Ä°nsan dünyada, ahiret yolcusudur.
Varacağı yer ise, dehşetli, korkuludur.

Burada o yer için yapmazsa bir hazırlık,
Azaba atılarak, kendine eder yazık.

Kim haramdan kaçınıp, yaparsa farzı eÄŸer,
Azaplardan kurtulup, ebedi rahat eder.)

Bu zata sordular ki: (Efendim, yemek yemek,
Allah için olmalı diyorlar, bu ne demek?)

Cevaben buyurdu ki: (Ä°nsan yemek yiyince,
Vücuduna enerji, kuvvet gelir bir nice.

İki yerde kullanır bu kuvveti insan da.
Ya taatta kullanır, veyahut da isyanda.

Kim hak yolda harcarsa, iÅŸbu enerjisini,
Ahiret azabından kurtarır kendisini.

Kim de bu kuvvetini, hep nefsinin peÅŸinde,
Harcarsa, azap çeker Cehennem ateÅŸinde.

Zira en büyük günah, Allah’ı unutmaktır.
Gaflet ile yapılan bir işten gelmez hayır.

Bir iÅŸ, sırf Allah için yapılırsa, bir iÅŸtir.
Allah’ı unutarak yapılırsa, bir hiçtir.

Kim kurtulmak isterse Cehennemden, azaptan,
Mutlak sakınmalıdır her haram ve günahtan.)