O Serverin dünyaya teÅŸrifleri anında,
Hazret-i Âmine’nin, o an için yanında,

Üç hatun var idi ki, yardıma gelmiÅŸlerdi.
Onlar dahi, o gece çok ÅŸeyler görmüÅŸlerdi.

Abdurrahman bin Avf’ın annesi Åžifa Hatun,
Diyor ki: (Ben de vardım, gecesinde doğumun.

Ne zaman ki o Server teÅŸrif etti dünyaya,
Baktım ki, doğar doğmaz başladı bir duaya.)

O Serverin halası Safiyye Hatun dahi,
Åžöyle anlatmaktadır o anı bizatihi:

Ne zaman ki dünyaya teÅŸrif etti o Server,
Etrafı nur kaplayıp, her yer oldu münevver.

Secde edip, açıkça söyledi ki hem nagah:
(La ilahe illallah ve innî Resulullah.)

DoÄŸduÄŸunda, Resulü isteyince yıkamak,
Dendi: Onu gönderdik biz yıkanmış olarak.

GöbeÄŸi kesilmiÅŸ ve sünnet olmuÅŸ idi hem.
DoÄŸar doÄŸmaz, Rabbine secde etti mukaddem.

Secdede, hafif sesle bir ÅŸeyler söylüyordu.
Kulak verdim, (Ümmetim! Ümmetim!) hep diyordu.

Beni Kureyza denen yahudiler de yine,
Ä°hanet eylediler, Hendek’te müminlere.

Saldırmazlık akdini, tek yönlü feshederek,
MüÅŸrik ordusu ile anlaÅŸtılar giderek.

Gece baskını için, bu hain yahudiler,
Küffârdan bin kiÅŸilik kuvvet talep ettiler.

Savunmasız kadın ve çocuklara, böylece,
Hücum edeceklerdi Medine’de her gece.

Resulullah, anlayıp onların bu fikrini,
Derhal görevlendirdi beÅŸyüz sahabisini.

Buyurdu: (Medine’de dolaşın sabaha dek.
Küffâra korku salın, tekbirler getirerek.)

Mücahidler, her gece devriye dolaÅŸtılar.
Ve tekbir sesleriyle gökleri çınlattılar.

Åžanlı mücahidlerin tekbir sedalariyle,
Korkuya kapıldılar yahudiler haliyle.

Yine şehre sızarak on kadar yahudiler,
Hazret-i Safiyye’nin bahçesine girdiler.

Ä°çerde kadınlar ve çocuklar vardı yalnız.
Önce eve ok atıp, eylediler rahatsız.

O Serverin halası Safiyye Hatun, hemen,
Erkek kıyafetine bürünüp çıktı evden.

Kalınca bir odunu alarak bir eline,
Arkasından, şiddetle indirince birine,

Kâfir, kanlar içinde yere düÅŸtü aniden.
Daha sonra bıçakla, başını kesti hemen.

Onu erkek zannedip o namert yahudiler,
Korkup, alelacele orayı terk ettiler.