Âdem aleyhisselam, zellesi sebebiyle,
AÄŸladı üçyüz sene, affolmak gayesiyle.

Dedi ki: (Ya ilahi, evladımın içinden,
Öyle bir Peygamberi yaratacaktın ki sen,

Åžayet sadır olursa, benden bir küçük zelle,
Affedecektin beni, Onun ÅŸefaatiyle.

Ya ilahi, işte o evladım hatırına,
Affeyle bu babayı, bağışla beni Ona.)

Hak teâlâ buyurdu: (Nasıl bildin sen Onu?)
Dedi ki: (Ya ilahi, yarattın ben kulunu.

Gözümü açar açmaz, baktım, ArÅŸ kenarında,
Yazılmış Onun ismi, seninkinin yanında.

İsmin ile yan yana yazdığından ismini,
Anladım tâ o günden, Onu çok sevdiÄŸini.)

Hak teâlâ buyurdu: (Onu yaratmasaydım,
Seni ve kâinattan hiç bir ÅŸey yaratmazdım.

Åžefaatçı olarak, Onu gösterdiÄŸinden,
Habibim hürmetine, bağışladım seni ben.)

Sonra da Hak teâlâ, Kâbe büyüklüÄŸünde,
Bir yakutu gönderdi yeryüzüne o günde.

O Cennet yakutunu, şimdiki Beytullahın,
Mahalline koydular, emri ile Allah’ın.

Sonra da buyurdu ki: (ArÅŸ altında ya Âdem!
Beytül mamur adıyla, vardır benim bir hanem.

Gökteki o beytimin yerine, bu dünyaya,
Bir bina kurulmuÅŸtur, var ÅŸimdi sen oraya.

Nasıl tavaf ederse o haneyi melekler,
Sen dahi tavaf eyle bu evi çok kereler.

Ya Âdem, sen o evde namaz kıl ve an beni.
Ben de kabul edeyim, dua ile tövbeni.)

Âdem Nebi, uyarak Rabbinin bu emrine,
O evi tavaf için, geldi Mekke ÅŸehrine.

Hazret-i Havva dahi, Cidde'den ayrılarak,
Hazret-i Âdem ile buluÅŸtu ilk olarak.

İkisi, uzun yıllar ayrı yaşamışlardı.
Ve firak ateşiyle, yanıp yakılmışlardı.

Âdem Nebi, Havva’yı ilk defa gördüÄŸünde,
Rengi deÄŸiÅŸtiÄŸinden, tanımadı ilk günde,

Cibril tanıştırınca, Âdem ile Havva'yı,
Sevince gark oldular hemen bundan dolayı.

Oradan beraberce, Mina'ya yürüdüler.
Daha sonra, birlikte, Hindistan'a gittiler.

Hindistan beldesinde yaÅŸarken Âdem Nebi,
Oradan yürüyerek, kırk defa Hacca geldi.

Huzur ve rahatlıkla, yaÅŸadılar çok yıllar.
Başka bir sıkıntıya, olmadılar giriftar.

O seneler içinde, hem Havva validemiz,
Yirmi doğum yaptı ve her biri oldu ikiz.

Onlardan biri erkek, diğeri kız olmuştu,
Tek olarak sadece “Hazret-i Åžit” doÄŸmuÅŸtu.

Allah’ın sevgilisi, o Resul-i Kibriya,
Åžit'in evlatlarından, teÅŸrif etti dünyaya.

Âdem aleyhisselam vefat edince, yine,
Gökten gelen Beytullah, çekildi gökyüzüne.

Evladı, bulup sonra önceki temelleri,
TaÅŸlar ile çamurdan, yaptılar ilk Kâbe’yi.