Hazret-i Ä°brahim'in, validesi Emile,
Târuh öldükten sonra, evlendi Âzer ile.

Hazret-i Ä°brahim'e, hamileydi önceden.
DoÄŸan erkek çocuklar, öldürülürdü hemen.

O, iyi bildiÄŸinden Âzer'in ÅŸerrini de,
Korkuyordu, çocuÄŸa bir zarar verir diye.

Ondan kurtulmak için, bir gün dedi: (Ey Âzer!
Bu benim karnımdaki, oğlan doğarsa eğer,

Hemen alıp, Nemrud'a teslim et ki anında,
Daha çok itibarın olsun onun yanında.)

Böyle deyip, ÅŸerrinden halas oldu bir müddet.
Doğumun zamanı da, gelmiş idi nihayet.

Başından savmak için, doÄŸum günü Âzer'i,
Dedi: (Ölüm de olur doÄŸumlarda ekseri.

Bu yüzden korkuyorum, sen git, puthaneye var.
Benim kurtulmam için, dua eyle ve yalvar.)

Peki deyip çıktı o, bunu makul görerek.
Puthaneye kapanıp, çıkmadı akÅŸama dek.

O da çıkıp, gizlice gitti bir maÄŸaraya.
Halilullah, orada teÅŸrif etti dünyaya.

Böylece, Nemrut denen o zalim diktatörün,
Aldığı o tedbirler, tam boÅŸa gitti o gün.

Zira onun mülkünü, temelinden yıkacak,
Resulün doÄŸumundan, habersizdi o alçak.

Annesi, çocuÄŸunu, iyice emzirdi ve,
MaÄŸaranın aÄŸzını kapatıp döndü eve.

Âzer’i, birisiyle çağırttı puthaneden.
O gelip, merak ile, doÄŸumu sordu hemen.

Dedi: (Başın sağ olsun, bir oğlan doğdu, fakat,
Çok zayıf olduÄŸundan, az sonra etti vefat.)

Onun bu sözüne de, kandı Âzer pekâlâ.
Zira hıfz ediyordu, onları Hak teâlâ.

Artık Âzer, her sabah, puthaneye gidince,
O da, o maÄŸaraya gidiyordu gizlice.

Gerçi o, emzirmeye gidiyordu oÄŸlunu.
Lakin parmaklarını emer bulurdu onu.

Allah'ın kudretiyle, onun parmaklarından,
YaÄŸ, bal, hurma şırası, süt gelirdi her zaman.

Oradan, hanesine geldiÄŸinde o tekrar,
Korkunç bir sapıklığın içindeydi insanlar.

Zira halk, yıldızlara, putlara tapıyordu.
Nemrut dahi, ilahlık iddia ediyordu.

Ä°brahim Halilullah, ermeden büluÄŸuna,
Hak teâlâ, rüÅŸd ile hidayet verdi ona.

Allahü teâlânın verdiÄŸi bu rüÅŸd ile,
Başladı insanlara, doğru yolu tebliğe.

Hatta üvey babası Âzer de putperestti.
Önce ona söyleyip, imana davet etti.

Dedi: (Ey babacığım, putlar ilah olamaz.
Yalnız Hak teâlâya yapılır dua, niyaz.

Kendini korumaktan acizken bunlar hatta,
Aklı olan, bunlara tapınır mı hayatta?

Bana tabi olup da, iman edersen ÅŸayet,
Senindir ahirette, sonsuz olan seadet.)