Hazret-i Ä°brahim'in, kardeÅŸinin oÄŸluydu.
Siyah gözlü ve güzel, iri, orta boyluydu.

Bütün iyi huylara, sahip idi ne varsa.
CömertliÄŸi ve sabrı, meÅŸhur idi bilhassa.

Hazret-i Ä°brahim'le, o da, Babil ÅŸehrinden,
Birlikte hicret etti, o Nemrud’un ÅŸerrinden.

Amcasının yanında, Şam'a geldi o dahi.
Orada, onun için, geldi vahy-i ilahi.

Hakkında buyurdu ki, Rabbimiz Halil'ine:
(Lût, Peygamber olarak, gitsin Sedum kavmine!)

Ä°brahim Halilullah, çağırıp yeÄŸenini,
Bildirdi kendisine, Allah'ın bu emrini.

Buyurdu ki: (Git hemen, Sedum ahalisine.
Allah'ın birliğini, tebliğ eyle hepsine.)

O Sedum milleti ki, ÅŸimdiki Lût gölünün,
BulunduÄŸu bölgede yaşıyorlardı o gün.

Birbirlerine yakın, beÅŸ müstakil ÅŸehirde,
Binlerce Sedum halkı yaşardı o devirde.

Ve lakin kâfir olup, puta tapıyorlardı.
Yol kesip, insanlara zulüm yapıyorlardı.

Bilhassa o güne dek, hiç bir eski milletin,
Ä°ÅŸlememiÅŸ olduÄŸu, çok iÄŸrenç ve pek çirkin,

Bir fiili, açıkça ederlerdi irtikâb.
Hem de hiç duymazlardı, bir utanma ve hicab.

Ahlaksızlık ve zulüm, böyle kol geziyordu.
Kuvvetliler, zalimce zayıfı eziyordu.

Edep hayâ duygusu, yok olmuÅŸtu tamamen.
En çirkin, ayıp iÅŸler, yapılırdı alenen.

Hatta kimler bu iÅŸi çok yaparsa ne kadar,
O kimseler, bilhassa görürdü çok itibar.

Hiç kimse, diÄŸerini, bundan men etmiyordu.
Bilakis yapmayanlar, hakir görülüyordu.

Bununla da kalmayıp, öldürülürdü hatta.
Ahlaksız olmayanlar, kalamazdı hayatta.

Yabancı kim gelseydi, kalkıp memleketinden,
Mallarını, zor ile alırlardı elinden.

Ve zorla o kimseye, o çok iÄŸrenç ve çirkin,
Fiili yaparlardı, hiç hayâ etmeksizin.

Ve bir yolcu geçseydi, onların diyarından,
Küçük taÅŸ atarlardı, ona yol kenarından.

Kimin taşı isabet etseydi o yolcuya,
O giderdi onunla o fiili icraya.

Vardı bu alçaklarda, her türlü kötü haslet.
Mesela koÄŸuculuk, söz taşımak, hiyanet.

Ve bilhassa hepsinde, var idi ki cimrilik,
Hiç kimse, diÄŸerine yapmazdı bir iyilik.

Herkes üstün görürdü, kendini diÄŸerinden.
Yanlarına yanaşmak, zordu kibirlerinden.

İstihza ederlerdi, zayıf kimseler ile.
Bundan, zevk alırlardı, sıkılmak dursun hele.

Ä°ÅŸte onlar, hak yoldan kalmışken böyle uzak,
Lût aleyhisselamı gönderdi cenâb-ı Hak.

Nemrud'un bir yakını, Sedum ibni Harik nam,
Bir kral var idi ki, layıktı onlara tam.

Velhasıl Lût peygamber, Sedum'a oldu vasıl.
Gördü ki, her iÅŸleri günah, çirkin ve batıl.