Ken'an iline gelen Hakk'ın Peygamberidir.
Ve hazreti Yusuf’un kıymetli pederidir.

Babası Ä°shak Nebi, rüya gördü bir gece.
Bir aÄŸaç yükselmiÅŸti belinden pek büyükçe.

Hayretle bu ağaca baktığında, bu defa,
Gördü ki, dal ve budak saldı dört bir tarafa.

Sonra bir ses duydu ki: (GördüÄŸün bu dal budak,
Evladından gelecek Nebilerdir ey İshak!)

Uykudan uyanınca, sevindi, ferahladı.
Tâ ki yaÅŸlandığında, oldu ikiz evladı.

İys ve Yakub adını verdiği bu oğullar,
Büyüyüp, kendisine hizmete koyuldular.

Ne zaman ki vefatı yaklaşınca nihayet,
Bu iki evladını, yanına etti davet.

Yakub aleyhisselam huzuruna girince,
Ellerini açarak dua etti ÅŸöylece:

(Neslimden çok Nebiler gelecekti ya Rabbi!
İşte bu evladımdan zuhur ettir o vaadi.)

Ä°ys dahi girdiÄŸinde, eyledi ÅŸöyle dua:
(Soyundan çok melikler göndersin Hak teâlâ.)

Lakin Ä°ys, Yakub için ettiÄŸi temenniyi,
Kendine yapılandan görünce daha iyi,

Bir kıskançlık duygusu giriverdi içine.
Ve düÅŸmanlık besledi hemen bu kardeÅŸine.

Ä°shak Nebi, görüp bu Ä°ys'in kıskançlığını,
Ä°ki eÅŸit parçaya ayırdı mallarını.

Hatta bir karışıklık çıkmaması için de,
Verdi hisselerini her iki kardeÅŸin de.

Lakin İys, buna dahi razı gelmediğinden,
Yakub’a düÅŸeni de, zorla aldı elinden.

Kalmayınca Yakub’un elinde bir nesnesi,
Annelik ÅŸefkatiyle üzüldü validesi.

Dedi ki: (Kalk evladım, dayının yanına var.
Ümit ediyorum ki, o sana yardım yapar.)

Peki deyip, Harran'a vasıl oldu nihayet.
Bir kuyuya uğrayıp, orada aldı abdest.

Sonra da namaz kılıp, dua etti Rabbine.
Kalktı ve dayısını sual etti birine.

Meğerse dayısının kızı imiş o dahi.
Dönünce, babasına söyledi bu haberi.

O dedi ki: (Ey kızım, o kimseyi çağır git!)
Kız gidip çağırınca, eve geldi o vakit.

Dayısı onu görüp, sual etti ki hemen:
(Ey genç, sen kimlerdensin ve teÅŸrifin nereden?)

Dedi: (Adım Yakub’tur, hem Ä°shak’ın oÄŸluyum.
Annemin isteÄŸiyle tâ Åžam'dan geliyorum.

Ninem Sâre hatundur, kardeÅŸim var Ä°ys diye.
Babam vefat edince, yöneldim bu beldeye.)

Dayısı, bu habere çok sevindi içinden.
Ve ona, vazifeler verdi kendi iÅŸinden.

Büyük kızı Leya’yı, eyledi ona teklif.
Lakin onun gözünde, bir kusur vardı hafif.

Küçük kızı Rahil’e talip oldu o fakat.
Dayısı, küçük deyip, etmedi muvafakat.

Önce, büyük kızını verdi bu yeÄŸenine.
Yedi sene sonra da, küçüÄŸü verdi yine.

Küçük kızı Rahil'den, gayet güzel ve ÅŸerif,
Yusuf aleyhisselam dünyaya etti teÅŸrif.