Firavn, Yusuf Nebi’den rüyanın tabirini,
ÖÄŸrenip, sordu hemen çare ve tedbirini.

Yusuf aleyhisselam buyurdu: (Ey hükümdar!
Önümüzde yedi yıl, bereket ve bolluk var.

Bu bolluk yıllarında, çok ekip buÄŸdayları,
Sonra başaklarıyla depo eyle onları.

BuÄŸdaylar, baÅŸaklarda kalır çürümeksizin.
Yem olur sapları da hayvanlarımız için.

Halkına da emret ki, idareli yesinler.
Kalanını saklayıp, hep depo eylesinler.

Bu yedi sene bitip, kıtlık devri gelince,
Ambarlar, buÄŸday ile dolu olur bir nice.

Bu kıtlık sebebiyle, etraftan çoÄŸu insan,
Yiyecek almak için, size gelir o zaman.

Birikmiş buğdayları satarsınız onlara.
Kazanmış olursunuz böylelikle çok para

Hem çevre insanları, o kıtlıktan kurtulur.
Hem devlet hazinesi, parayla dolmuÅŸ olur.)

Bu fikir, Firavunun hoÅŸuna gitti, ama,
Bu iÅŸ için, ihtiyaç var idi bir adama.

Bu işte, kendisine yardım edebilecek,
Bir kiÅŸi lazım idi bu iÅŸi çevirecek.

Hemen Yusuf Nebi'ye sordu ki bunu ilkin:
(Sence kim yapabilir bu iÅŸi benim için?)

Yusuf aleyhisselam buna cevap olarak,
Buyurdu: (Ey hükümdar, o iÅŸi bana bırak.

Çünkü ben, bu iÅŸleri yapmaya muktedirim.
Tasarruf yollarını gayet iyi bilirim.)

Tam bir sene geçince bu teklif üzerinden,
Maliye vekili de vefat etti aniden.

Firavn, Yusuf Nebi'yi çağırarak yanına,
Maliye iÅŸlerini devretti o gün ona.

Ne gibi yetkileri vardıysa onun, hemen,
O gün Yusuf Nebi'ye devreyledi tamamen.

Cümle hazinelerin anahtarlarını da,
Vekilin mührü ile, tacı ve tahtını da,

Verdi Yusuf Nebi'ye hiç tereddüt etmeden.
O dahi, idareye baÅŸladı o gün hemen.

Oturdu mücevherle süslü olan tahtına.
Cümle devlet erkânı, girdi emri altına.

Memleketin iÅŸleri, o günden itibaren,
Onun emri altına girmiş oldu tamamen.

Bir huzur ve sükuna kavuÅŸmuÅŸtu memleket.
Zira Yusuf Nebi’ye geçmiÅŸti salahiyet.

Zeliha’ya gelince, kaybedince beyini,
Çekti artık her ÅŸeyden elini, eteÄŸini.

Saraydan uzaklaşıp, kenar bir viranede,
Yaşamaya başladı fakirane bir halde.

Beyinden kendisine kalan malı, parayı,
Dağıtıp, sevindirdi fakir ve fukarayı.

Ve hazret-i Yusuf’tan kim bahsederse eÄŸer,
Özellikle onlara verirdi hediyeler.

Zira onun sevgisi, yakardı onu yine.
Ve hatta en sonunda girdi onun dinine.