Yakub aleyhisselam, oÄŸlu Yusuf Nebi’den,
Sonra, ayrılmış oldu evladı Bünyamin’den.

Hasretiyle yanarken oÄŸlu Yusuf Nebi'nin,
Bu hasrete, ÅŸimdi de eklenmiÅŸti Bünyamin.

Ama o, hiç ÅŸikayet etmeyip insanlara,
Bir sabır nümunesi gösterdi biz kullara.

Buyurdu ki: (Ben asla ÅŸikayet etmiyorum.
Zira bilmediÄŸiniz ÅŸeyleri biliyorum.)

O demek istedi ki: Peygamberlik haliyle,
Rabbim, bana çok ÅŸeyi bildiriyor vahiyle.

Tefsir alimlerinin çoÄŸu ÅŸöyle buyurdu:
Yakub Nebi, ümitle bir ÅŸeyi bekliyordu.

Yıllardır hasretini çektiÄŸi Yusuf'üne,
O, kavuÅŸacağını beklerdi bir gün yine.

Ziyaretine gelen Azrail’e, o bir gün,
SormuÅŸtu ki: (Ruhunu aldın mı Yusuf'ümün?)

Azrail (Hayır) deyip ve Mısır'ı o ara,
Gösterip, demiÅŸti ki: (Onu orada ara!)

Ve ikinci olarak, oÄŸlu Yusuf Nebi'nin,
Küçük iken gördüÄŸü bir rüya vardı ilkin.

Ä°nanıp onun sadık bir rüya olduÄŸuna,
Ümitle, kavuÅŸmayı bekliyordu oÄŸluna.

Ve yine oğulları, Mısır'dan edip avdet,
Aziz'i, kendisine methetmiÅŸlerdi gayet.

Onu, her yönü ile methettikleri için,
Yusuf olacağını düÅŸündü o kiÅŸinin.

Bünyamin'in hırsızlık yaptığına da zaten,
En ufak bir ihtimal vermemiÅŸti esasen.

Hatta yakalayınca kendisini o Aziz,
Dövmeyip, gayet iyi davranmıştı bilakis.

Yakub aleyhisselam, bunu da öÄŸrenince,
Bu hususta tahmini kuvvetlendi iyice.

Yani Mısır Azizi dedikleri kişinin,
Yusuf olacağını düÅŸündü bunun için.

Bu yüzden demiÅŸti ki: (Gidin Mısır iline.
Olur ki rastlarsınız Yusuf'un bir izine.

Asla ümit kesmeyin Rabbimizin lutfünden.
Gidin, haber getirin bana siz Yusuf'ümden.)

Onlar peki diyerek, Mısır'a yollandılar.
Gelip Yusuf Nebi'nin huzuruna vardılar.

Dediler ki: (Ey Aziz, inan ki ailemiz,
Pek kalabalık olup, kalmadı zahiremiz.

Paramız az ise de, ihsan et yine bize.
Birer yük buÄŸday ver de, dönelim evimize.

Bundan ayrı olarak vardır ki bir derdimiz,
Bünyamin sebebiyle üzgündür pederimiz.

Zaten o aÄŸlıyordu gece gün Yusuf'üne.
Bu da ilave oldu bu derdinin üstüne.

Gerçi Yusuf hakkında ümidimiz yok, lakin,
Eliniz altındadır kardeÅŸimiz Bünyamin.

Onun firakı ile, hep ağlıyor babamız.
Onu azad eyle ki, tam olsun ihsanınız.

Ä°yilikte bulun ki bizlere sen bu yolla,
Ä°yilik edenleri çok sever Hak teâlâ.)