Eyüp aleyhisselam, beni Ä°srail için,
GönderdiÄŸi büyük bir Nebi'dir Rabbimizin.

Çağırdı insanları Allah’ın birliÄŸine.
Yedi kişi inandı kavminden kendisine.

Çok malı mülkü ile, var idi on evladı.
Hak teâlâ, onların hepsini geri aldı.

Hep hastalık içinde sürdüyse de bir hayat,
Hiç ÅŸikayet etmeyip, sabretti yine fakat.

Yeniden sıhhat bulup, yaÅŸadı yüzkırk sene.
Daha çok mal ve evlat verildi kendisine.

Güzel huylu ve cömert, merhametli idi pek.
Yardımda bulunurdu muhtaçlara, severek.

Malına, evladına geldiyse de çok ziyan,
Yine geri durmadı ibadetten o bir an.

Hastalıktan, yıllarca oldu da mutazarrır,
Takdire razı olup, gösterdi yine sabır.

Hem öyle bir sabır ki, makbuldü Hak indinde.
Bir darb-ı mesel oldu, insanlık tarihinde.

Onun güzel huyu ve sabrını, cenâb-ı Hak,
Kur'an-ı keriminde methetti net olarak.

Buyurdu ki: (Biz ona, belalar verdik, ama,
Bunların herbirine o sabretti daima.

O, ne güzel bir kuldu, hakikaten onu biz,
Yüzünü, hep Allah’a dönmüÅŸ bulduk ÅŸüphesiz.)

O, nesep yönünden de çok asildi devrinde.
BeÅŸinci torunuydu Ä°shak Peygamberin de.

Dedesi Ä°shak Nebi, dua ettiÄŸi için,
Onun bereketiyle olmuÅŸtu hayli zengin.

Sürü sürü hayvanlar, baÄŸlar ile bahçeler.
Vardı haddi hesabı bilinmeyen akçeler.

Yalnız çiftliklerinde, ücret ile çalışan,
Binlerce insan vardı iÅŸçi, memur, bahçıvan,

Velhasıl en zengini, o idi zamanının.
Hesabı bilinmezdi servet-ü sâmânı’nın.

O kadar fazla iken malı, mülkü, serveti.
Hiç yok idi kalbinde onlara muhabbeti.

O, kendini tamamen vermiÅŸ idi Rabbine.
Ä°badet ediyordu gece gün Sahibine.

Servetinin çokluÄŸu, onu, Allah yolundan,
Ve Ona ibadetten alıkoymadı bir an.

Hak teâlâ Cibril'i gönderip kendisine,
Onu peygamber yaptı o yer ahalisine.

Allah’ın birliÄŸine eyledi halkı davet.
Bu uÄŸurda uÄŸraşıp, çekti çok dert ve zahmet.

Sonra malı, evladı ve bedeniyle de hem,
Ä°mtihan edilerek, çekti çok gam ve elem.

Pek çok sıkıntılara göÄŸüs gerdi be gayet.
Yine de hiç birinden eylemedi ÅŸikayet.

DüÅŸünüp hep bunların imtihan olduÄŸunu,
Bırakmadı bir lahza Rabbine kulluğunu.

Bilhassa sabrı ile ve başka huylariyle,
Sonraki insanlara örnek oldu haliyle.

Ona gelen bela ve musibetlere de hep,
Rahmetten uzaklaşmış şeytandı asıl sebep.