Medyen’e gönderdiÄŸi Peygamberdir Allah’ın.
Ve kayın pederidir Musa Kelimullahın.

Sözleri, dinleyene ettiÄŸinden çok tesir,
Kendisine (Hatib-ül enbiya) denilmiÅŸtir.

Asil bir aileye mensup idi kendisi.
Bu kavmin arasında geçti gençlik senesi.

Bakıp üzülüyordu, o azgın insanlara.
Çünkü sapmışlar idi bozuk, bâtıl yollara.

Allah’a ibadeti bırakarak büsbütün,
Putlara, heykellere taparlardı gece gün.

ÇoÄŸu uÄŸraşıyordu ticaret iÅŸleriyle.
Lakin ölçü tartıda, yaparlardı çok hiyle.

Yolcu ve garipleri, yollarda kollayarak,
Alırlardı malını, hiyleye başvurarak.

Eziyet eyledikçe hatta garip birine,
Bundan zevk alırlardı, hem nedamet yerine.

Bolluk ve bereketle yaşıyorlardı, ancak,
Nankörlük yaparlardı azıtıp şımararak.

Zulüm ve sapıklıkla yaÅŸarlarken böyle tam,
Peygamber gönderildi Åžuayb aleyhisselam.

Onları toplayarak, buyurdu ki: (Ey kavmim!
Ben size, Rabbimizden gelen bir peygamberim.

Allah’a ÅŸirk koÅŸmaktan sakının ki muhakkak,
Sadece tek O vardır ibadete müstehak.

Aldatmayın kimseyi sakın alış verişte.
Yoksa ahiret günü, yanarsınız ateÅŸte.

Zayıf ve gariplere etmeyin ki eziyet,
Mahşerde, haklarını alırlar sizden elbet.

EÄŸer dediklerime riayet ederseniz,
Ölünce, ebediyyen rahata erersiniz.

EÄŸer dinlemezseniz, biliniz ki elbette,
Azaba uÄŸrarsınız dünya ve ahirette.)

O, tebliÄŸ ettiyse de kavmine hakikati,
Lakin dinlemediler, bu doÄŸru nasihati.

Hakaret eylediler hatta Åžuayb Nebi’ye.
Ve tehdit eylediler (Nasihat etme!) diye.

Ve lakin onun nuru, yayıldı dalga dalga.
Medyen’den Åžam’a kadar, ulaÅŸtı cümle halka.

Allah aÅŸkıyla yanan çok gönül sahipleri,
Görmeye geliyordu bu büyük Peygamberi.

Ve lakin Medyen’liler, mani olmak üzere,
Eziyet ederlerdi dışardan gelenlere.

Åžuayb aleyhisselam, bütün bunlara raÄŸmen,
Katiyyen yılmıyordu kavmine nasihatten.

Buyurdu ki: (Ey kavmim, niçin anlamazsınız?
Ben nasihat ettikçe, siz daha azarsınız.

Halbuki sizin için çırpınıp duruyorum.
Çünkü yanacaksınız, bunu duyuruyorum.

Size yasak ettiÄŸim haram, günah iÅŸlerden,
Ben de sakınıyorum, daha fazla sizlerden.

Ve istemiÅŸ olduÄŸum emirlere gelince,
Ben dahi yapıyorum, sizlerden daha önce.

Sizden istediklerim, size verir menfaat.
Niçin siz yapmamakta edersiniz hep inat?

Zor ile yaptırmaya gücüm yok benim asla.
Ve lakin yardımcımdır her iÅŸte Hak teâlâ.

Ben Ona güvenirim, Odur hakim-i mutlak.
Biliniz ki, her ÅŸeye kadirdir cenâb-ı Hak.)