Nehirden o sandığı alıp merak ettiler.
Ve hemen Asiye’ye koÅŸup teslim ettiler.

Hazret-i Asiye ki, eÅŸiydi Firavun’un.
Lakin Hak teâlâya imanı tamdı onun.

Sandığı açtığında, kaldı hayret içinde.
Yeni doÄŸmuÅŸ bir bebek vardı zira içinde.

Bir oÄŸlan çocuÄŸuydu, güzeldi hem de gayet.
Kalbinde, o çocuÄŸa duydu büyük muhabbet.

Sandıktan çıkararak, bastı onu baÄŸrına.
Ve hemen söylemedi bu iÅŸi Firavun’a.

Çünkü haber verseydi bu erkek çocuÄŸunu,
Derhal emir vererek, (Öldürün!) derdi onu.

Lakin çabuk yayıldı bu haber her tarafa.
Casuslar, Asiye’ye koÅŸup geldi bu defa.

Dediler: (Yanınızda varmış bir erkek çocuk.
Bize teslim eyle ki, boÄŸalım onu çabuk.)

Fakat hemen vermedi, dedi: (Biraz sabredin.
Bununla mı artacak sayısı müminlerin?

Ben rica edeceÄŸim gidip de Firavun’a.
Bu erkek çocuÄŸunu bağışlar belki bana.)

Dediler: (Firavun’un emridir bu iÅŸ bize.
Hiç erkek çocuÄŸunu bağışlar mı o size?

Biz nerede görürsek bir erkek çocuÄŸunu,
Firavun’un emriyle öldürüyoruz onu.

Ey Asiye, hiç gitme boÅŸ yere Firavun’a.
Katiyen bağışlamaz, imkan yok zira buna.)

Dedi ki: (Az bekleyin, bir gidip söyliyeyim.
Eğer bağışlamazsa, gelip size vereyim.)

Ve derhal bebek ile seÄŸirtti Firavun’a.
Dedi ki: (Bu çocuÄŸu bağışla lütfen bana.)

Fir’avn ÅŸöyle bir baktı, dedi: (Fakat bu, oÄŸlan.
Bilmez misin oÄŸlanlar öldürülür hep ÅŸu an.

Götür de öldürsünler bunu da ilgililer.
EÄŸer biz öldürmezsek, o bizi helak eder.

Bana öyle gelir ki, bu, Ä°srail oÄŸludur.
Beni helak edecek o çocuk belki budur.)

Asiye Hatun ise dedi ki: (Ey Firavun!
Niçin öldürtüyorsun, ne suçu var ki bunun?

Bu, masum bir çocuktur, öldürme bunu zinhar.
Bundan, kati surette gelmez sana bir zarar.)

Daha baÅŸka ÅŸeyler de söyliyerek zevcine,
Bağışlattı çocuÄŸu, nihayet kendisine.

O günden itibaren, Musa aleyhisselam,
Fir’avnın sarayında gördü hürmet, ihtimam.

Ne garip bir tecelli, ne büyük hikmettir ki,
Kucağında büyüttü onu Fir’avn kâfiri.

Hem de büyük itina, izzet ve ikram ile,
YetiÅŸip, bir sıkıntı görmedi zerre bile.

Halbuki o Peygamber, varınca kırk yaşına,
Onun saltanatını yıkacaktı başına.

Esasen bu çocuÄŸu arıyordu Firavun.
Onu bulup öldürmek, tek arzusuydu onun.

Nice masum yavruyu öldürtmüÅŸtü maalesef.
Bu yolda hazineler ederdi sarf ve telef.

Halbuki yanındaydı aradığı o bebek.
Kendisi büyütürdü, bizzat hizmet ederek.