Musa aleyhisselam saraya vasıl oldu.
Lakin hiçbir kadının sütünü emmiyordu.

Ona, bir süt annesi bulmak arzu ettiler.
Bu iÅŸ için, her yere haberler ilettiler.

Bu hizmete, o kadar oldu ki fazla talep,
Firavun’un sarayı, kadınlarla doldu hep.

Musa Peygamberin de vardı bir kız kardeşi.
O, hep takip ederdi gerilerden bu iÅŸi.

Duydu ki, süt annesi ararlar kardeÅŸine.
Sevincinden, sığmadı onun içi içine.

Sair kadınlar ile, o da geldi saraya.
Bilgi toplamak için giriverdi araya.

Gördü ki, biraderi, o gelen hatunların,
Emmiyor hiçbirini, olmuyor hatta yakın.

Onlara söyledi ki: (Buna, süt anneliÄŸi,
Yapacak bir kadın var, tanırım gayet iyi.)

Pek de heyecanlıydı bunu söylediÄŸinde.
Hiç belli etmemeye çalışırdı yine de.

Firavun’un veziri, Haman da sezdi bunu.
Anladı bu çocuÄŸun yakını olduÄŸunu.

Dedi: (Senin telaşın nedir böyle ey çocuk?
Niçin ilgilenirsin bu iÅŸle, söyle çabuk.

Sen, bunu emzirecek hatunu ne bilesin?
Yoksa bir yakının mı, kardeşin mi bu senin?)

Çocuk da idrak etti iÅŸin ciddiyetini.
Haman’ın karşısında topladı kendisini.

Dedi: (Hayır efendim, değilim ben kardeşi.
Yalnız bugün iÅŸitip, merak ettim bu iÅŸi.

Gördüm ki, bu çocuÄŸa süt anne arıyorlar.
Åžöyle bir yardım etmek istemiÅŸtim, o kadar.)

Lakin iyi olmuÅŸtu biliyorum demesi.
Çünkü bulunmamıştı ona bir süt annesi.

Dediler: (Bir kız çocuk, bir ÅŸeyler söylüyordu.
Ä°yi bir süt annesi biliyorum diyordu.)

Kalabalık içinden, buldular onu tekrar.
Süt anne hususunda, ondan medet umdular.

Dediler: (Süt annesi biliyordun ey çocuk!
KoÅŸ, ona haber ver de, saraya gelsin çabuk.)

Dedi ki: (BahsettiÄŸim o hatun, benim annem.
Gidip söyliyeyim de acele gelsin madem.)

Sevinç ve heyecanla koÅŸup gitti evine.
Bu müjde haberini söyledi annesine.

Az sonra, ikisi de vasıl oldu saraya.
Girdiler Firavun’un bulunduÄŸu odaya.

Fir’avnın kucağında aÄŸlardı çocuk o an.
O ise, susturmaya çalışırdı durmadan.

Lakin o, görür görmez bir anda annesini,
Ağlamayı bırakıp, kesiverdi sesini.

Aldı onu annesi sevgiyle kucağına.
Sarıldı çocuk dahi, hemen anacığına.

Hiç kimsenin sütünü emmezken daha evvel,
Annesine sarılıp, emdi onu mükemmel.

Dikkatini çekmiÅŸti bu durum Firavun’un.
Dedi: (Annesi misin yoksa sen bu yavrunun?)

O böyle söyleyince, endiÅŸe etti birden.
Dedi ki: (Hayır hayır, annesi değilim ben.)

Dedi ki: (Bu, yüzlerce kadından, hiçbirinin,
Sütünü emmez iken, seni emdi, ne için?)