Meryem sütten kesilip, bir miktar büyüyünce,
Yani kalkıp oturur bir duruma gelince,
Zekeriya Peygamber, sırf onun için, özel,
Beyt içinde, bir oda yaptırdı gayet güzel.
Biraz yüksekçe olup, çardaÄŸa benziyordu.
Ve ancak merdivenle çıkıp iniliyordu.
Bu odaya, hazret-i Zekeriya’dan hariç,
Görevlilerden bile, bir giren olmazdı hiç.
Zekeriya Nebi’de var idi bir anahtar.
O, her girip çıktıkça kitlerdi yine tekrar.
Meryem’in ihtiyacı ne ise, o görürdü.
Ona, her gün bir günlük yiyecek götürürdü.
Ve lakin o odaya girseydi her ne vakit,
Önünde, çok yemekler görürdü çeÅŸit çeÅŸit.
Halbuki o odaya başkası girmiyordu.
Öyleyse bu rızıklar nereden geliyordu?
Üstelik kış meyvesi görürdü yaz gününde.
Kışın da, yaz meyvesi bulurdu hep önünde.
Sordu bir gün Meryem'e: (Nedir bunun hikmeti?)
Dedi ki: (Bunlar bana, Rabbimin bir nimeti.)
Hem Meryem, o kadar çok yapardı ki ibadet,
İnsanlar gıpta edip, ederlerdi çok hayret.
Hak teâlâ, bir vahiy gönderdi Cebrail'le:
(Ey Meryem, Rabbin seni seçti bu taatinle.
Seni, her kötülükten pak etti Hak teâlâ.
Ve bütün kadınlardan kıldı üstün ve a’lâ.
Ey Meryem, ibadete devam et yine böyle.
Namazın kıyamını daha çok uzun eyle.)
Bundan sonra, kıyamda daha uzun beklerdi.
Namazda çok durmaktan ayakları ÅŸiÅŸerdi.
Bir gün hazret-i Meryem, dururken makamında,
Genç bir delikanlıyı gördü birden yanında.
Bu gelen, Cebrail’di, insan ÅŸeklindeydi hem.
Lakin tanımamıştı onu hazret-i Meryem.
Aniden rastlayınca genç bir erkek kiÅŸiye,
Kemal-i iffetinden kapıldı endişeye.
BaÅŸkasının girmesi hiç de mümkün deÄŸilken,
Yine perde çekmiÅŸti önüne iffetinden.
Lakin nasıl girmiÅŸti bu genç erkek yanına?
Kalbi çok ürpererek, ÅŸöyle söyledi ona:
(Ey kiÅŸi, Allah’tan kork, çekilip git yanımdan!
Allah’a sığınırım bana zarar yapmandan.)
Cibril dahi o zaman tanıtıp kendisini,
Giderdi böylelikle onun endiÅŸesini.
Dedi ki: (Ben Allah’ın elçisi bir meleÄŸim.
Ve seni, çok temiz bir oÄŸulla müjdelerim.)
O bunu iÅŸitince, korkusu oldu zail.
Dedi: (Benim çocuÄŸum olur mu, mümkün deÄŸil.
Zira evli deÄŸilim, etmedim henüz tezvic.
Yabancı bir erkek de dokunmadı bana hiç.
Günah da iÅŸlemedim, bütün bunlara raÄŸmen,
ÇocuÄŸum nasıl olur, anlamadım bunu ben.)
Cibril dedi: (Ey Meryem, doÄŸrudur dediklerin.
Evet, evli deÄŸilsin, günah da iÅŸlemedin.
Ve lakin bilesin ki, ÅŸu dediÄŸim bir gerçek.
Allah, sana babasız çocuk ihsan edecek.
Hak teâlâ katında, kolaydır böyle yapmak.
Zira bütün ÅŸeylere kadirdir cenâb-ı Hak.) |