Cebrail bu müjdeyi ona verdi ve hemen,
Yakasına üfürüp, çıkıp gitti o yerden.

Meryem, Hak teâlânın emri ve kudretiyle,
Hamil oldu hazret-i Ä°sa’ya böylelikle.

Bir anne namzedinde görülen haller, aynen,
Görüldü onda dahi o andan itibaren.

Onbeş yaşında idi bu vaki olduğunda.
Yusüf-i Neccar ile niÅŸanlıydı o anda.

Meryem’in bu halini, daha önce herkesten,
NiÅŸanlısı fark edip, çok ÅŸaşırdı hayretten.

Zira kati olarak bilirdi ki o dahi,
Dünyada, ondan daha iffetli yoktu biri.

Günah iÅŸlemesine ihtimal vermiyordu.
Lakin bu halini de izah edemiyordu.

Bu endiÅŸe, gitgide çok büyüdü içinde.
Aklı gidecek hale geldi neticesinde.

En son dayanamayıp, bularak bir yolunu,
Ve hazret-i Meryem’e sual etti o bunu.

Dedi: (Sende, annelik halleri görüyorum.
Lakin bu nasıl oldu, asla çözemiyorum.

Ey Meryem, söyler misin bana sen ÅŸunu yalnız,
Çocuk gelebilir mi dünyaya hiç babasız?)

Cevabında dedi ki: (Elbette gelebilir.
Zira cenâb-ı Allah her ÅŸeylere kadirdir.

Bilmez misin hazret-i Âdem'le Havva'yı da,
Anasız ve babasız yarattı Hak teâlâ.)

O bunu iÅŸitince, oldu teskin ve rahat.
Onun temizliÄŸine getirdi tam kanaat.

Ve lakin yahudiler, başladı bu sefer de.
Bunun dedikodusu yapılırdı her yerde.

Hiç akla gelmeyecek, aÄŸza alınmayacak,
Ä°ftiralar ettiler, sabrederdi o ancak.

O hazret-i Meryem ki, iffet ile hayânın,
Zirvesinde bulunan çok ÅŸerefli bir hanım.

Hakkında söylenenler, üzdü onu be gayet.
BaÅŸka yere hicreti düÅŸündü en nihayet.

Kudüs'ün güneyinde ve bir dağın ardında,
Bir kasaba vardı ki, hem Beyt-i Lahm adında,

Tenha ve sakin olup, tam aradığı yerdi.
Kudüs'ten ayrılarak, buraya hicret etti.

Gözden uzak bu yere geldiyse de o fakat,
Maalesef olamadı yine teskin ve rahat.

Hakkında söylenilen o dedikoduları,
DüÅŸündükçe, artardı dert ve sıkıntıları.

Lakin biliyordu ki, bu üzüntü ve dertler,
Allah’ın takdiriyle vukua gelmekteler.

Çaresizlik içinde, sabra bel baÄŸlıyordu.
ÇoÄŸu gün, üzüntüyle oturup aÄŸlıyordu.

Bir gün geziniyorken o yerin bahçesinde,
DoÄŸum alametleri belirdi kendisinde.

Yakınında vardı bir kuru hurma ağacı.
Oraya vardığında, arttı ağrı ve acı.

Mecburen bu ağaca gelip yaslanıverdi.
Çok büyük bir sıkıntı ve darlık içindeydi.

Dedi ki: (Ne olaydı, dünyaya gelmeyeydim.
Ve keÅŸke öleydim de, bunları görmeyeydim.)

O, aÄŸaca yaslanmış, söylenirken böyle tam,
TeÅŸrif etti dünyaya Ä°sa aleyhisselam.