Ä°sa aleyhisselam devr-i saadetinde,
Zalim, maÄŸrur bir kral var idi Nusaybin’de.

Cibril, Ä°sa Nebi'ye bir vahiy getirdi ki:
(Ä°mana davet eyle o kibirli meliki.)

O da, gelip dedi ki derhal havarilere:
(Ä°çinizden hanginiz gidip de bu ÅŸehire,

Seslenir ki, Allah’ın Peygamberi ve kulu,
Olan Ä°sa Peygamber geliyor size doÄŸru.)

Yakub, Tevman ve Åžem'un adlı üç havariye,
Emredip Ä°sa Nebi, gönderdi o beldeye.

Önce Tevman girince, onu yakaladılar.
Ve zalim hükümdarın yanına çıkardılar.

El ve ayaklarını kestirip zalim kral,
Gözlerine mil çekip, hapsetti onu derhal.

Åžem'un dahi gizlice giderek o diyara,
Aklı ve zekasıyla yaklaÅŸtı hükümdara.

Onlardan görünerek, sakladı imanını.
Kazandı hükümdarın sonsuz itimadını.

Hatta öyle sevdi ki Åžem'unu o hükümdar,
Ona danışmaksınız almazdı tek bir karar.

Bir gün Åžem'un, krala dedi ki: (Hükümdarım!
Åžu Tevman'ı çağırıp, bazı ÅŸeyler soralım.)

Kral (Peki) deyince, huzura geldi Tevman.
Åžem'un dedi: (Ey kiÅŸi, nedir senin iddian?)

TanımıyormuÅŸ gibi Tevmanı daha önce,
Sualler sordu ona, planı gereğince.

Tevman cevap olarak, dedi ki: (Ä°sa Nebi,
Allah’ın Resulüdür diÄŸer Nebi’ler gibi.)

Sordu yine: (Ey kiÅŸi, delilin nedir bunda?)
Dedi: (Her hastalığı iyi eder anında.

Ayrıca, haber verir gizli olan şeyleri.
Allah’ın izni ile diriltir ölüleri.)

Åžem'un dedi: (Ey melik, bu, büyük iddiadır.
Zira böyle vasıflar, ancak Nebi'de vardır.

Çağıralım o zatı, hakikat böyle ise,
O zaman hiç ÅŸüphesiz peygamberdir o kimse.

Biz dahi, seve seve ona iman ederiz.
Değilse, bu kişinin cezasını veririz.)

Kral makul görünce, gönderdiler bir haber.
Nihayet yanlarına geldi İsa Peygamber.

Tanımıyormuş gibi yaparak Şem'un onu,
Dedi: (Size Peygamber diyorlar, bu doÄŸru mu?

Her türlü hastalığı iyi eder diyorlar.
Åžu Tevman'ı iyi et, herkes görsün aÅŸikâr.)

Tevman’ın kesik olan el ve ayaklarına,
Elini sürer sürmez, tam sıhhat geldi ona.

Sonra da, gözlerine sürer sürmez elini,
Bir anda, görür hale getirdi gözlerini.

Åžem'un dedi: (Pekala, bir de ölü diriltsen.
O zaman anlarız ki, gerçekten Nebi’sin sen.)

Ä°sa aleyhisselam, Nuh’un evladı olan,
Sâm’a seslendiÄŸinde, o kalktı mezarından.

(Ä°sa aleyhisselam Peygamberdir) dedi ve,
Yine vefat ederek, giriverdi kabire.

Kral bunu görünce, insafa geldi birden.
Bütün maiyetiyle iman etti gönülden.