Ä°ki cihan güneÅŸi Peygamber-i ziÅŸânın,
Mübarek babaları hazret-i Abdullah’ın,

Dünyaya geldiÄŸinde, bilcümle ehl-i kitap,
O gün, birbirlerine ettiler ÅŸöyle hitap:

(Ä°ÅŸte, ahir zamanda gelecek son Resulün,
Babası olan kiÅŸi, dünyaya geldi bu gün.)

Ve beni İsrailin yanlarında, o vakit,
Bir cübbe var idi ki Yahya Nebi’ye ait,

Åžehid olduÄŸu zaman, bu vardı üzerinde.
Ve mübarek kanından, iz vardı çok yerinde.

Hem de kitaplarında ÅŸöylece yazardı ki:
(Bu cübbeye bulaÅŸan o kanlar, ne zaman ki,

Tazelenip damlarsa, son gelecek Resulün,
Babası olacak zat, dünyaya gelir o gün.)

Vakta ki cübbedeki o kan taze olunca,
Ve damla damla olup, akmaya başlayınca,

İsrail oğulları, buna vakıf oldular.
O zatın doÄŸduÄŸunu yakînen anladılar.

Ve lakin kıskandılar öÄŸrenip hemen sonra,
Kendi kavimlerinden gelmemiÅŸti o zira.

Hatta öldürmek için, yaptılar çok suikast.
Nur’un bereketiyle, korunurdu o fakat.

Ne zaman ki Abdullah, erdi büluÄŸ çağına,
Güzellikte, benzeyen hiç kimse yoktu ona.

Bu yüzden, kızlarını, nice namlı kiÅŸiler,
Ona vermek üzere, gayrete giriÅŸtiler.

Ve nice hükümdarlar vardı ki o gün hatta,
Ona kız vermek için, yarıştılar adeta.

Ve Abdülmuttalib’e gelerek dediler ki:
(Kızımızı oğluna alır isen eğer ki,

Biz her şarta razıyız, yeter ki sen kabul et.)
Lakin Abdülmuttalip, hepsini ederdi red.

Ne zaman ki Abdullah, girdi onsekizine,
Herkes hayran olurdu onun güzelliÄŸine.

Alnında Nur-u Nebi, güneÅŸ gibi parlardı.
Onu gören kızların, gönlü ona akardı.

Ä°kiyüze yakın kız, Mekke’ye gelerek hep,
Onunla evlenmeyi ettiler arzu, talep.

Lakin Abdülmuttalip, oÄŸluna en mükemmel,
En kibar ve en asil, huyu ve yüzü güzel,

Bir kız arar idi ki, hem o Halilullahın,
Doğru olan dinine bağlı olsun bihakkun.

Hazret-i Abdullah'ta vardı böyle asalet.
Lakin beni Ä°srail, ettiler onu haset.

Hatta öldürmek için, and içip söz verdiler.
Silahlı yetmiÅŸ kiÅŸi, Mekke’ye gönderdiler.

Nihayet Abdullah’ın, kırda olduÄŸu bir gün,
Kılıçlarını çekip, saldırdılar topyekün.

Ve lakin Abdullah’ın akrabasından olan,
Vehb bin Abdi Menaf da yakında idi o an.

Birkaç arkadaşıyla ava çıkmıştı o da.
Abdullah’ın halini gördüler o arada.

Lakin karşı koymaya, güç yetiremediler.
Zira yetmiÅŸ kiÅŸiydi ona hücum edenler.