Humeyr bin Rebi adlı vardı ki bir hükümdar,
Hükmederdi geniÅŸ bir ülkeye o zamanlar.

Lakin mecusi olup, ateşe tapıyordu.
Yanında, dörtyüz bilgin hazır bulunuyordu.

Bu hükümdar, bir zaman geldi Mekke ÅŸehrine.
Lakin hürmet etmedi ahali kendisine.

Hemen adamlarına sordu ki şu suali:
(Neden çok kibirlidir bu yerdeki ahali?)

Dediler ki: (Efendim, Arab’dır bu insanlar.
Çok asil, pek ÅŸerefli kimsedir hepsi bunlar.

Zira Kâbe denilen bir ev var ki burada,
Allah’ın evi olup, eÅŸi yoktur dünyada.)

Hakikatı onlardan öÄŸrenince hükümdar,
DüÅŸündü: (Bu ev için gururlu demek bunlar.

Öyleyse temelinden yıkayım ben bu evi,
Yıkılsın bunların da gurur ve kibirleri.)

Melikin kafasına bu fikir girdiğinde,
Şiddetli bir ağrı da girdi beraberinde.

Kıvrandı gece gündüz aÄŸrının ÅŸiddetinden.
Hatta yaÅŸlar boÅŸandı burnundan, gözlerinden.

Bezdirince bu ağrı nihayet kendisini,
Çağırdı huzuruna bilginlerin hepsini.

Başının aÄŸrısını söyleyip her birine,
Dedi: (Bir çare bulun ÅŸu başımın derdine.)

Bilginler bunun için çalıştılar durmadan.
Lakin bulamadılar derdine çare, derman.

Onlardan bir tanesi, sordu ki hükümdara:
(Kalbinizden bir fikir geçti mi hiç bu ara?)

Dedi: (Gelir zihnime, her düÅŸünce ve fikir.
Senin bu bahsettiÄŸin nasıl bir düÅŸüncedir?)

Bilgin dedi: (Efendim, bu günlerde, gizliden,
Kâbe için bir fikir geçti mi zihninizden?)

Dedi: (Evet, kalbimden geçirdim ki: Bu evi,
Yıkayım da, halkının yıkılsın kibirleri.)

Dedi ki: (Hükümdarım, iÅŸte budur muhakkak.
Başınızın derdine tek sebep budur ancak.

Zira o ev sahibi, vakıftır her şeylere.
Aynıdır Ona göre gizli ve aÅŸikâre.

EÄŸer vaz geçerseniz bu kötü fikrinizden,
Hemen kurtulursunuz bu mühim derdinizden.)

Dinledi o hükümdar onun nasihatini.
O fikirden vazgeçip, düzeltti niyetini.

Ne zaman ki o fikir çıkınca kafasından,
Başındaki aÄŸrı da çıktı hemen ardından.

Çok sevinip, Allah’a iman etti nihayet.
Mekke ahalisine gösterdi saygı, hürmet.

Gurur ve kibrini atarak bir tarafa,
Geldi tevazu ile Beytullahı tavafa.

Sonra da çok yemekler yaptırıp sini sini,
Davet etti bilcümle Mekke ahalisini.

O gece rüyasında dendi ki kendisine:
(Nasıl ikram ettinse Mekke ahalisine,

Beyti ÅŸerife dahi, eyle tazim ve hürmet.
Üzerini bir ÅŸeyle örterek eyle hizmet.)