Bahira, o Servere baktıkça ferahladı.
Ve Onun, son Peygamber olduğunu anladı.

Ona dönüp, bir yemin verdi putlar adına,
Allah’ın Sevgilisi üzüldü gayet buna.

Dedi: (Bana, putların adıyla verme yemin.
Zira onlardan büyük düÅŸmanım yoktur benim.)

Bahira bu sefer de yemin verip Allah’a,
(Uyur musun?) diyerek, sordu Resulullaha.

Allah’ın Sevgilisi, buna cevap olarak,
Dedi: (Gözlerim uyur, uyumaz kalbim ancak.)

Daha baÅŸka sualler sorduysa da Bahira,
Uygun geldi cevaplar semavi kitaplara.

Sonra, Fahr-i âlem’in mübarek gözlerine,
Bakıp, Ebu Talib’e bir sual sordu yine.

Dedi: (Gözlerindeki bu kırmızılık, acep,
Ara sıra mı olur, bulunur mu yoksa hep?)

Dedi ki: (Devamlıdır, görmedik gittiÄŸini.)
Bu da fazlalaÅŸtırdı rahibin ümidini.

Bir alamet kalmıştı, o da mühr-ü Nübüvvet.
Onu dahi görmeyi istedi en nihayet.

Ve lakin edebinin çokluÄŸundan o Server,
Mübarek sırtlarını açmak istemediler.

Ebu Talip dedi ki mübarek yeÄŸenine:
(Bu arzusunu dahi getiriver yerine.)

Onun iÅŸaretiyle, sırtını açtı heman.
Mühr-ü Nübüvveti de Bahira gördü o an.

Bütün güzelliÄŸiyle seyretti doya doya.
Heyecanla öptü ve baÅŸladı aÄŸlamaya.

Gözlerinden sel gibi yaÅŸlar boÅŸanıyordu.
(Ä°ÅŸte, beklediÄŸimiz Resul budur) diyordu.

(Åžehadet ederim ki, Allahü teâlânın,
GöndereceÄŸi Resul, iÅŸte budur bihakkın.

Ä°ÅŸte budur âlemin Seyyidi, Efendisi.
Ä°ÅŸte budur Allah’ın Habibi, Sevgilisi.)

Sonra Ebu Talib’e dedi ki: (Bu yeÄŸenin,
En son ve üstünüdür bütün Peygamberlerin.

Bunun dini yayılır, bilcümle yeryüzüne.
Son verir önce gelen dinin hükümlerine.

Åžimdi hiç götürme ki Åžam’a sen bu çocuÄŸu.
Zira yahudilerin düÅŸmandır buna çoÄŸu.

Korkarım, zarar gelir mübarek bedenine.
Malını burada satıp, dön git memleketine.)

Ebu Talip, Rahibin sözüne verdi kulak.
Geri döndü, malları yarı yolda satarak.

Bahira’nın sözleri, ömrünün her anında,
Tâ ölünceye kadar çınladı kulağında.

Besledi daha fazla Ona sevgi, muhabbet.
Ve Ona, her işinde eyledi yardım, medet.

Fahr-i âlem, onyedi yaşına girdiÄŸinde,
Çok mümtaz kiÅŸi olu, KureyÅŸ kavmi içinde.

Herkese gayet güzel ve iyi davranması,
Ä°yi huylu, yumuÅŸak, doÄŸru sözlü olması,

GüvenilirliÄŸinden dolayı KureyÅŸliler,
Ona, (Emin Muhammed) lakabını verdiler.