Amr bin As, NecaÅŸi’ye arz etti ki: (Ey melik!
Onlar ve biz, bir dinde ve bir mezhepte idik.

Lakin terk eylediler bu dinimizi onlar.
Muhammed’in dinine girip tâbi oldular.)

Melik dedi: (Ey Cafer, sizler, bulunduÄŸunuz,
Dini niçin terk edip, baÅŸkasına uydunuz?

Benim dinimde dahi olmadığınız belli.
Peki, sizin bu dinin nedir aslı, temeli?)

Cafer bin Ebi Talip arz etti ki: (Ey melik!
Biz, daha önceleri, cahil bir millet idik.

Puta tapar ve yerdik ölmüÅŸ hayvan etleri.
Ve iÅŸlerdik maalesef, türlü rezaletleri.

Kuvvetliler, daima zayıfları ezerdik.
Merhamet nedir bilmez, güçsüze zulmederdik.

Akrabalarımızla kesmiş idik ilgiyi.
Komşularımıza da, davranmazdık pek iyi.

Allah, bize Peygamber gönderinceye kadar,
Bu kötü vaziyette kaldık hep aynı karar.

Bize Resul gönderdi Hak teâlâ nihayet.
Allah’ın birliÄŸine, O bizi etti davet.

Dedi: Babadan görme taptığınız putların,
Size, mahşer yerinde faydası olmaz yarın.

Onlara ibadeti bırakın ki muhakkak,
Zira onlar, deÄŸildir ibadete müstehak.

Siz, sakın emanete hıyanetlik etmeyin.
Hısım akrabaların haklarını gözetin.

Sakının pek ziyade, günahtan, kan dökmekten.
Kaçının ahlaksızlık ve yalan söylemekten.

Asla el uzatmayın yetimlerin malına.
Ve iftira atmayın iffetli bir kadına.

Allahü teâlâya koÅŸmadan eÅŸ ve ortak,
Ona ibadet yapın, halisane olarak.

Biz de Ona, kalb ile inandık, iman ettik.
Her ne emretti ise, tam yerine getirdik.

Ve O, bize her neyi kıldıysa yasak, haram,
Ä°man edip, hepsinden ictinab eyledik tam.

Bu sebepten kavmimiz bize düÅŸman oldular.
Ve bizi, dinimizden dönmeye zorladılar.

Puta taptırmak için, yaptılar çok eziyet.
Ve bize eylediler iÅŸkence, türlü mihnet.

Bizi sıkıştırdıkça sıkıştırdılar daha.
Asla göstermediler az bile müsamaha.

Bizimle dinimizin arasına girdiler.
Ve bizi, dinimizden ayırmak istediler.

Biz ise, yurdumuzu, yuvamızı terk ettik.
O Resulün izniyle, senin yanına geldik.

Ä°ÅŸkencelerden kaçıp, can attık bu ülkene.
Komşuluğuna girip, sığındık himayene.

Ey melik, ÅŸimdi bizim ÅŸöyledir ki zannımız,
Sizin bu yurdunuzda, biz zulme uğramayız.

Selam verme iÅŸine gelince de ey melik!
Resulün selamıyle biz sana selam verdik.

Biz, birbirimize de, veririz böyle selam.
Bize böyle öÄŸretti Resul aleyhisselam.)