Resulullah, miracda nimetlere bir nice,
KavuÅŸup, avdet etti dünyaya aynı gece.

Yani Mekke ÅŸehrine teÅŸrif etti göklerden.
Sonra, Ümmü Hânî’nin evine geldi hemen.

Baktı ki, yattığı yer henüz soÄŸumamıştı.
Ümmü Hânî uyumuÅŸ, haberi olmamıştı.

Hatta abdest suyunun hareketi, leÄŸende,
Henüz durulmamıştı yerine geldiÄŸinde.

Beytullahın yanına giderek Resulullah,
Anlattı miracını kâfirlere o sabah.

Ve lakin inanmayıp, eylediler itiraz.
Dediler: (Bir gecede, göklere gitmek olmaz.)

O gün, inatlarından toplandılar bir yere.
Dediler: (Söyleyelim biz bunu Ebu Bekre.

Bakalım bu habere, o ne cevap verecek?
Zira o, akıllı ve tecrübelidir de pek.)

Tam kanaat getirip, inanmayacağına,
Büyük bir ümit ile, gittiler hemen ona.

Dediler: (Ya Eba Bekr, Mekke’den Kudüs'e dek,
Ne kadar zaman sürer, bir defa gidip gelmek?)

Dedi ki: (Bir kaç defa, o yolda ettim sefer.
Çok iyi biliyorum, bir aydan fazla sürer.)

Kâfirler sevinerek, dediler ki: (DoÄŸrudur.
Tecrübeli adamın cevabı böyle olur.)

Gülerek, sevinerek, hatta alay ederek,
Ona, ÅŸöyle dediler çok güvenç göstererek:

(Ama senin efendin diyor ki: Ben, bu gece,
Göklere gidip geldim, doÄŸru mudur bu sence?)

Hazret-i Ebu Bekir, o Serverin adını,
İşitince, onlara verdi şu cevabını:

(O dediyse inandım, evet, gidip gelmiştir.
Zira o, ömründe hiç yalan söylememiÅŸtir.)

Sonra elbisesini giydi ve çıktı evden.
Acele o Resulün yanına koÅŸtu hemen.

Kalabalık içinde, yükselterek sesini,
Åžöyle tasdik eyledi mirac mucizesini:

(Miracınız mübarek olsun ya Resulallah!
Malım, canım, her şeyim fedadır sana vallah.

Sonsuz hamd ve ÅŸükürler olsun ki Rabbimize,
Her şeyden habersizken, tanıttı seni bize.

Ya Resulallah, senin, doğrudur her kelamın.
İnandım miracına, fedadır sana canım.)

Kâfirler, bu sözleri iÅŸitip çok ÅŸaÅŸtılar.
Resulü, mahcup, hacil etmeye uÄŸraÅŸtılar.

Dediler ki: (Kudüs'e gidip geldim diyorsun.
Göklere gittiÄŸini iddia ediyorsun.

Peki söyle bakalım, mescitte kaç pencere,
Ve kaç tane kapı var, onu söyle bizlere.)

Allah’ın Sevgilisi, bunlara, birer birer,
DoÄŸru cevaplarını anında söylediler.

Bunları dinledikçe hazret-i Ebu Bekir,
Derdi: (Ya Resulallah, evet, aynen öyledir.)