Resulullah, Mekke’yi fethetmek maksadiyle,
Medine’den çıkınca kahraman Eshabiyle,

Bir kısım kabileler zannettiler ki, bunlar,
Kendi üzerlerine savaÅŸa geliyorlar.

Bunlar, Hevazin ile, Sakif idi ki, hemen,
SavaÅŸ hazırlığına baÅŸladılar o günden.

Lakin Mekke fethine gidildiÄŸini, onlar,
Sonradan öÄŸrenince biraz rahatladılar.

Ama devam ettiler, bu hazırlıklarına.
Hatta daha ziyade hız verdi onlar buna.

Zira düÅŸündüler ki: Mekke fethedilince,
Bizim üzerimize gelirler binnetice.

Ve yine dediler ki: Biz savaÅŸçı milletiz.
Onlarla savaşırsak, elbette biz yeneriz.

Sebebine gelince, onlar, bugüne kadar,
Harp bilen bir kavimle hiç karşılaÅŸmadılar.

Bütün hünerimizi, bu cenkte gösterelim.
SavaÅŸ nasıl olurmuÅŸ, onlara öÄŸretelim.

Ve yirmibin kiÅŸilik kuvvetli bir orduyla,
Hevazin kabilesi, çıktılar o gün yola.

Başlarında Malik bin Avf diye biri vardı.
Bunlar, kendilerine çok güveniyorlardı.

Hatta zoru görünce kaçmamaları için,
Harbe, kadınları da geliyordu hepsinin.

Bu haberi Mekke’de iÅŸitince o Server,
Tahkik için, birini o yere gönderdiler.

O, bu emri alınca, Mekke’den hareketle,
Girdi düÅŸman içine, tebdil-i kıyafetle.

Asıl niyetlerini öÄŸrenip döndü geri.
Ve Resul-i ziÅŸâna arz etti bilgileri.

Peygamberimiz dahi, Eshabını toplayıp,
Attab ibni Esed’i, Mekke’ye vali yapıp,

Onikibin kiÅŸilik kahraman ordusuyla,
Hareket emri verip, süratle çıktı yola.

Ä°slam’ın sancağını, emri ile Resulün,
Ali bin Ebi Talip taşıyor idi o gün.

Ve öncü kuvvetlerin kumandanlığını da,
Yine Halid bin Velid yapıyordu o anda.

Kâinatın sultanı, üst üste zırh giyerek,
Ve Düldül adındaki katırına binerek,

Åževval’in onbirinci gününün gecesinde,
Geldi ordusu ile, tam Huneyn vadisine.

O sabah namazını, kıldırıp cemaatle,
Harekete geçirdi ordusunu süratle.

Lakin pusu kurmuÅŸtu bu vadide düÅŸmanlar.
Bundan habersiz idi, o anda Müslümanlar.

Alaca karanlıktı ortalık zira o an.
Haberdar olmadılar, pusu kurduklarından.