Peygamber-i ziÅŸânı, her yönden Hak teâlâ,
DiÄŸer Peygamberlerden kıldı üstün ve a’la.

Onun ümmeti dahi, öteki ümmetlerden,
Daha faziletli ve üstündür her cihetten.

Cennetliklerin dahi üçte ikisi, yarın,
Ümmetinden olacak Server-i kâinatın.

Yine Resulullaha verilen sevap, ecir,
DiÄŸer Peygamberlerden kat be kat ziyadedir.

Sebebine gelince, mesela bir Müslüman,
Bir ibadet, yahut da hayır yapsa ne zaman,

O işinden ne kadar alırsa sevap, ecir,
Ä°ki misli sevap da, üstadına verilir.

Çünkü bu hayırlara, o üstadıdır sebep.
Onun öÄŸretmesiyle yapmıştır bunları hep.

Yine bu hocasının, hocası dahi vardır.
O da bu hayırlardan, dört misli sevap alır.

Onun da bir üstadı vardır ki yetiÅŸtiren,
Ona da, sekiz misli verilir bu ecirden.

Bu sevap verilmesi, devam eder artarak.
Yukarlara çıktıkça, çoÄŸalır katlanarak.

Peygamber-i ziÅŸâna ulaşıncaya kadar,
Öyle fazlalaşır ki bu ecir ve sevaplar,

Bunların sayıları, gelmez ölçü hesaba.
BaÅŸkası kavuÅŸamaz bu kadar çok sevaba.

Çünkü bütün ümmetin, âlim ve evliyanın,
Mezhep imamlarıyla, Sahabe-i kiramın,

Hepsinin üstadıdır o Server-i kâinat.
Onadır her bir ecir, her dua ve salevat.

Yine her Peygamberin, ona inananları,
Kendi isimleriyle çağırırdı onları.

Resulullahı ise, ismi ile çağırmak,
Haramdır, hem yanında yüksek sesle konuÅŸmak.

Yine Cibril-i emin, baÅŸka Peygamberlere,
GelmiÅŸ idi sadece on ila dörtyüz kere.

Resulullaha ise, yirmiüç senede tam,
Yüzyirmidörtbin defa gelmiÅŸ idi berdevam.

DiÄŸer Peygamberlere, hem hazret-i Cebrail,
Hep insan suretinde göründü, oldu nazil.

Resulullaha ise altıyüz kanadıyle,
Ä°ki defa göründü asıl melek haliyle.

DiÄŸer Peygamberlere hiç böyle gelmemiÅŸtir.
Onlar, melek haliyle onu hiç görmemiÅŸtir.

BaÅŸka Peygamberlerin zevceleri hem yine,
Zararlı olmuÅŸlardır çoÄŸu kendilerine.

Halbuki o Serverin mübarek zevceleri,
Hep ferahlandırdılar Sevgili Peygamberi.

Hem dünya, hem ahiret iÅŸlerini yapmakta,
Ona hizmet ettiler, Ä°slam’ı yaymakta da.