Ahmet Mekki Efendi, âlim ve veli bir zat.
Verirdi insanlara hep öÄŸüt ve nasihat.

Bu zat buyuruyor ki: Büyük evliyaları,
Tanıyıp sevebilmek, herkesin deÄŸil kârı.

Büyük Ä°slam sultanı Mahmud-i Gaznevi Han,
Harkan vilayetine yakın geldiği zaman,

Orada, Ebül Hasan Harkani diye bir zat,
Vardı ki, ziyarete gitmişti ona bizzat.

Harkani hazretleri, Mahmud-i Gaznevi'ye,
Hocasından bahsetti (Çok büyük zattı) diye.

(Üstadım Bayezid-i Bistami, ayrıyeten,
Öyle kâmil bir veli idi ki hakikaten,

Onu bir defa gören, küfürden kurtularak,
Ä°man ve hidayete kavuÅŸurdu muhakkak.)

Bu, Mahmud Gaznevi’ye mübala geldi biraz.
Bu sözü beÄŸenmeyip, bir sual eyledi arz.

Dedi ki: (Anlamadım bunu ya Ebel Hasen!
Nasıl böyle söylersin Bayezid hakkında sen?

Zira Resulullahı gördü nice kâfirler.
Yine de iman ile ÅŸereflenemediler.

Bahusus Ebu Cehil ve yine Ebu Leheb,
Bunlar, Resulullahı sık sık görürlerdi hep.

Bunlar gelemedi de iman ve hidayete,
Bayezid’i gören mi erecek bu devlete?

Senin üstadın olan Bayezid-i Bistami,
Server-i kâinattan yüksek mi daha yani?

O Resulü görenler, kurtulmadı küfürden,
Nasıl kurtulurlar ki bir defa onu gören?)

Dinledi Ebül Hasen sultanın bu sözünü.
Dedi: (Onlar, görmedi Allah’ın Resulünü.

Yani Ebu Cehil ve onun gibi çok ahmak,
Onu göremediler bir (Peygamber) olarak.

Anlamadıklarından Peygamber olduğunu,
Yalnız görmüÅŸ oldular (Abdullahın oÄŸlu)nu.

Yahut (Ebu Talib’in yetimidir) diyerek,
Bakıp ve aldandılar Peygamber bilmeyerek.

Onlar, baÅŸ gözü ile Ona baktı yalnızca.
Bu yüzden aldandılar kalb ile bakmayınca.

Sıddık-ı ekber gibi, onlar da, inanarak,
GörmüÅŸ olsalar idi bir (Peygamber) olarak,

Onlar da, onun gibi imana gelirlerdi.
Onun gibi yükselip, kemale ererlerdi.

A’raf suresinde de Hak teâlâ, mealen,
Åžöyle buyurmaktadır Habibine hitaben:

(Sana baktıklarını görürsün çok kimsenin.
Fakat, üstünlüÄŸünü görmezler onlar senin.)

Hükümdar, bu cevabı dinleyince dikkatle,
Pek hoÅŸuna gitti ve memnun oldu gayetle.

Silindi kalbindeki o itiraz ve inat.
Dedi: (Eder misiniz bana biraz nasihat?)

Buyurdu ki: (Günahtan geri çek her a’zanı.
Kıl her gün cemaatle beÅŸ vakit namazını.

Cömert ol, ver daima ihtiyacı olana.
Acı ve ÅŸefkatli ol Allah’ın kullarına.)