Abdülhakim Siyalkuti, büyük Ä°slam âlimi.
Ä°lmi ile, Ä°slam’a hizmet etti daimi.

Bu zat bir sohbetinde buyurdu: (Ey cemaat!
Hep günah iÅŸlemekle geçip gitti bu hayat.

Ölenleri görüp de, hiç ibret almıyoruz.
Pişman olup, gafletten yine uyanmıyoruz.

Ä°stiÄŸfar etmiyoruz bir kusur ve günaha.
Günahlar yığılarak, artıyor her gün daha.

Bu nasıl imandır ve nasıl Müslümanlıktır?
Müslümanlık, sadece isimde olmak mıdır?

Uzun yıllar beraber yaşadığı insanlar,
Åžimdi, mezarlarında çürüyüp toz oldular.

Hepsi, yerin altında çekilirken hesaba,
Belki de, bir çokları duçar olur azaba.

Hepsi, günahlarına piÅŸmanlık duyuyorlar.
(KeÅŸke iÅŸlemeseydik bir günahı) diyorlar.

Bu feci hallerini düÅŸünelim onların.
Zira aynı akıbet, gelecek bize yarın.

Öyleyse ÅŸu geçici, birkaç günlük hayatta,
Günahlardan sakınıp, bulunalım taatta.)

Bir gün de buyurdu ki: (Ahireti kazanmak,
Günah iÅŸlememekle müyesser olur ancak.

Her sıkıntıya sebep, günahlara girmektir.
Çaresi, piÅŸman olup, istiÄŸfar eylemektir.

Allah, günahkârlara vermez muvaffakıyet.
Her baÅŸarı, Ä°slam’a uymakla olur elbet.

Ahireti kazanmak isterse insan eÄŸer,
Vermemeli dünyaya fazla kıymet ve deÄŸer.

Dünya demek, Allah’ın sevmediÄŸi ÅŸeylerdir.
Yani yasak ettiÄŸi günah, çirkin iÅŸlerdir.

Dünyayı terk etmekle, kazanılır ahiret.
Lakin iki ÅŸekilde ele geçer bu devlet.

Birincisi ÅŸudur ki, haramlarla beraber,
Bütün mubahları da kullanmaz ve terk eder.

Ä°kinci derecesi, yalnız günah ve haram,
Åžeyleri terk etmeye gösterir sırf ihtimam.)

Bir gün de buyurdu ki: (Ä°lim, amel içindir.
Yoksa, zordur mahşerde hesabı o kişinin.

Kuru ilim, insanın, yaramaz bir işine.
Sürükler sahibini Cehennem ateÅŸine.

Kul günah iÅŸleyince, duymuyorsa ızdırap,
Aklına gelmiyorsa ölüm, mizan ve hesap,

Öncelerden namaza hazırlık yapmıyorsa,
Kalb kırıp, gıybet edip, iftira atıyorsa,

Ve hele kul hakkından korkmuyorsa bir kişi,
Allame olsa bile, haraptır yarın işi.

Kalbi titremiyorsa her günah iÅŸleyiÅŸte,
O kalb hasta olmuştur, nişanı budur işte.

Beynine doldurduÄŸu bilgi de, bir vebaldir.
Bu, bir Müslüman için gayet kötü bir haldir.)