Seyyid Nuri Efendi, âlim ve evliyadır.
Tesirli sözleriyle, nasihatleri vardır.

Bir gün de buyurdu ki: (Muvaffak olmak için,
Günah iÅŸlememesi lazım gelir kiÅŸinin.

Sa'd bin Ebi Vakkas, Kadsiye savaşında,
Ä°kiyüzbin kâfiri görmüÅŸtü karşısında.

Çok muhkem kaleler ve manialar, nehirler,
Ve Ä°ran ordusunda, var idi hem de filler.

Yani çok zor ve çetin olacaktı iÅŸbu harp.
Zira o güne kadar, fil görmemiÅŸti eshap.

Halife Ömer Faruk, ordu kumandanına,
Kısa bir mektup yazıp, gönderdi derhal ona.

Mektup, iki satırdan ibaretti kısacık.
Bir taktik veriyordu kumandana pek açık.

Yazmıştı ki: (DüÅŸmandan, sakın korkma ya Sa'd!
Ve hiç günah iÅŸleme, hem buna verme fırsat.

Askerin arasında, varsa günah iÅŸleyen,
Ayır o kimseleri, askerinin içinden.

Zira günah iÅŸlerse, sen ve senin askerin,
O İran ordusundan ne farkın kalır senin?

Åžunu da bilmiÅŸ ol ki, hem de kesin olarak,
Allah, günah iÅŸleyen kavmi etmez muvaffak.)

Öyleyse yapacak iÅŸ, her ÅŸeyden daha önce,
Dini, Ä°slamiyet’i öÄŸrenmektir iyice.

Sonra da, ihlas ile onu tatbik etmektir.
Çok küçük olsa bile, günah iÅŸlememektir.

Bir kişi, kendisini akıllı sanır ise,
Daima sıkıntı ve çile çeker o kimse.

Çünkü böyle zannetmek, nefsinin arzusudur.
Nefsini dinleyen de, bulamaz rahat, huzur.

Sırf nefsi kırmak için gelmiÅŸtir Ä°slamiyet.
Allahü teâlâya düÅŸmandır nefis elbet.

Kırabilmek için de bu nefs-i emmareyi,
ÖÄŸrenmek lazım gelir Ä°slam’ı gayet iyi.

Yani biz nefse değil, nefs bize uyacaktır.
Nefsine uymayanlar, yarın kurtulacaktır.)

Bir gün de buyurdu ki: (Bir kulda edep, hayâ,
Var ise, o kavuÅŸur Allahü teâlâya.

Çünkü edep ve hayâ, ziynettir insana hep.
Vasıl olamamıştır Hakk’a hiç bir bi-edep.)

Bir gün, cemaatine dedi ki: (Cenâb-ı Hak,
Halk eyledi bizleri, seçilmiÅŸler olarak.

Bir Ä°slam diyarında, mümin anne babadan,
Geldik ki, büyük nimet olamaz daha bundan.

Zira bugün, dünyada yaÅŸayan bu insanlar,
Ä°çinde, nice bedbaht, talihsiz kimseler var.

Yani Hak teâlâyı bilmeyen nice insan,
Kendi Yaradanına ediyor günah, isyan.

Sonsuz hamd ve ÅŸükürler olsun ki Rabbimize,
(İman) gibi kıymetli bir nimet verdi bize.)