Veliyyullah Dehlevi, âlim ve veli bir zat.
Bir gün sevdiklerine, anlattı ÅŸunu bizzat:
Vaktiyle çok gururlu ve kibirli bir sultan,
Ülkesini gezmeyi, arzu eder bir zaman.
Ata binip, yanına, alır avanesini.
Çıkar bir gezintiye, dolaşır ülkesini.
Giderken bir haÅŸmetle, hem de gururlanarak,
Karşısına, bir kimse çıkar ani olarak.
Yamalı elbiseli, ihtiyar bir kimsedir.
Yanına yaklaşarak, evvela selam verir.
Sultan, almaz selamı kibir ve gururundan.
O der ki: (Senin ile bir iÅŸim var ey sultan!)
Sultan ona kızarak, der ki: (Ne istiyorsun?
Sen, hangi cesaretle bana söz söylüyorsun?)
Atının dizginini tutarak o ihtiyar,
Der ki: (Ey maÄŸrur sultan, seninle bir iÅŸim var!)
Çaresiz kalan sultan, ondan kurtulmak için,
Der ki: (Söyle bakalım, benimle neymiÅŸ iÅŸin?)
Der ki: (Bu, aÅŸikâre söylenecek ÅŸey deÄŸil.
Gizlidir, onun için bana doÄŸru az eÄŸil.)
Sultan, ister istemez eÄŸilince o yana,
(Ben Azrail'im!) diye, bildirir o sultana.
O bunu öÄŸrenince, soÄŸur eli ayağı.
Üzülür, rengi kaçar, çözülür dizi bağı.
Kekeleyerek der ki hazret-i Azrail'e:
(İzin ver, görüÅŸeyim gidip ailem ile.)
Lakin o, bir an bile sultana vermez izin.
Alır hemen ruhunu, bir an beklemeksizin.
Sonra o kıyafetle, oradan ayrılarak,
Bu sefer bir mümine, gelir ani olarak.
Ona yaptığı gibi, selam verir ilk önce.
O, tebessüm ederek, cevap verir hemence.
Azrail, ona dahi hitab edip o zaman,
Der ki: (Biraz iÅŸim var seninle ey Müslüman!)
O der: (Hay hay efendim, emrin baÅŸ üzerine.
Ne gibi hizmet varsa, getireyim yerine.)
O zaman Melek der ki: (Ey Müslüman kardeÅŸim!
Ben ölüm meleÄŸiyim, seninle budur iÅŸim.)
O der ki: (HoÅŸ geldiniz, safalar getirdiniz.
Ben de sizi beklerdim, beni sevindirdiniz.
Lakin ricam ÅŸudur ki, çabuk olun az daha.
Ruhumu, bir an önce kavuÅŸturun Allah'a.)
Melek der ki: (Ey mümin, benden bir arzun var mı?
Ruhunu, ne şekilde istiyorsun almamı?)
O der ki: (Madem öyle, izin ver bana biraz.
Abdest alıp kılayım, iki rekat bir namaz.
Ben, ikinci rekatin secdesini yaparken,
Sen de tam o sırada, ruhumu kabzet hemen.)
Kabul eder Azrail onun bu ricasını.
Secdede, incitmeden alıverir canını.
|