Seyyid Fehim Arvasi, hal ehli bir kiÅŸiydi.
Ä°slam’a hizmet etmek, en mühim tek iÅŸiydi.
O, bir gün buyurdu ki: (Olmayın itirazcı.
Daima (Peki) deyin, olsa da biraz acı.
Zira peki demekle eshab Resulullaha,
Çok yakın ve sevgili olmuÅŸlardı Allah'a.
Hazret-i Ebu Bekir, miracı işitince,
Hiç itiraz etmeyip, tasdik etti hemence.
Tamam dediÄŸi için o gün Resulullaha,
(Sıddık) lakabı ile, yükseldi bir kat daha.
Ä°mam-ı Rabbani de, hac için, Hindistan'dan,
Bazı talebesiyle, yola çıktı bir zaman.
Henüz Baki Billah’ı tanımıyordu, fakat,
Yok idi o devirde, onun gibi âlim zat.
Zahiri ilimlerin, vakıf olup hepsine,
Ders verirdi yüzlerce ilim talebesine.
Ä°ÅŸte o yolculukta, birisi talebenin,
Huzuruna gelerek İmam-ı Rabbani'nin,
Arz etti ki: (Efendim, benim bir hocam vardır.
Filan yerde oturur, adı Baki Billah'tır.
Beraber gidelim mi, onun ziyaretine?)
Ä°mam, (Peki) buyurdu onun bu teklifine.
Tevazu buyurarak, kırmadı o gün onu.
Onun hatırı için, deÄŸiÅŸtirdi yolunu.
Ä°mam-ı Rabbani’yi görünce Baki Billah,
Dedi ki: (Aradığım, budur elhamdülillah.)
Zira hep bekliyordu Serhend'den bir yiÄŸidi.
BeklediÄŸi o yiÄŸit, Ä°mam-ı Rabbani’ydi.
Baki Billah, Ä°mam'a etti ki ÅŸöyle niyaz:
(Bizim misafirimiz olmaz mısınız biraz?)
Ä°mam, bu teklife de itiraz etmeyerek,
Hemen kabul eyledi yine (Peki) diyerek.
Ä°ki gün sohbet edip, buyurdu ki bu defa:
(İsterseniz gidiniz siz artık Beytullaha.)
Lakin hazret-i İmam, olmuştu ona aşık.
Çünkü aradığını, bulmuÅŸtu onda artık.
Dedi ki: (Biz Kâbe’ye gidecektik velakin,
Burada, sahibini buluverdik Kâbe’nin.)
O huzurda iki ay kalarak, en nihayet,
O mürÅŸid-i kâmilden, aldı mutlak icazet.
Yine o buyurdu ki: Bugünden tezi yoktur,
Ä°slam’a bel baÄŸlayıp, bulmalı rahat, huzur.
Bugünden yapmalı ki çok ibadet ve taat,
Zira hiç beli olmaz, bitebilir bu hayat.
PiÅŸman olmamak için ahirete gidince,
ÖÄŸrenmek lazım gelir dinini ince ince.
Ä°lim de, öÄŸrenilir sırf amel etmek için.
Bir de ihlas gerektir, esası budur işin.
Yani Ä°slamiyet’te üç temel esas vardır.
Bunlar, (Ä°lim) ve (Amel), üçüncüsü (Ä°hlas)tır.
|
