Abdülhakim Arvasi, büyük evliya idi.
Her ilimde mahir ve sanki bir derya idi.

Ä°stanbul'un halkına, yıllarca bu büyük zat,
Tesirli sözleriyle, etti vaaz-ü nasihat.

Bir gün de buyurdu ki: Ey insanlar, bilin ki,
Bu zaman küfür, zulmet, akıyor bir (sel) gibi.

Ä°man, o sel üstünde, (saman çöpü) gibidir.
O akıntıya karşı, durması kabil midir?

Ancak kuytu bir yere, bir kaya kovuÄŸuna,
Girerse, akıntıdan bir zarar gelmez ona.

Âlimlerin sohbeti, veyahut kitapları,
Aynen böyle küfürden kurtarır insanları.)

Bir gün de buyurdu ki: (Resul-i ziÅŸân, bize,
Yadigar bırakmıştır iki büyük mucize.

Bunlardan birincisi, (Kur'an-ı kerim)dir ki,
Odur insanlık için, bir rehber-i hakiki.

Ä°kincisi, her hali, Onun orta ve vasat,
Ä°di ki, yoktu Onda asla tefrit ve ifrat.

Bunun için büyükler, ÅŸöyle buyurmuÅŸlardır:
(İşlerin hayırlısı, orta, vasat olandır.)

Ayrıca bu dünyada, kim ne kadar kanaat,
Ederse, o nisbette bulur huzur ve rahat.)

Biri dedi: (Efendim, gayet günahkârız biz.
Yarın mahÅŸer gününde, ne olacak halimiz?)

Buyurdu ki: (Evladım, dünya ve ahirette,
Her kiÅŸi, sevdiÄŸiyle bulunacak elbette.

Bu iÅŸte, beraberdir ehil ile na-ehil.
EÄŸer saÄŸlam gemiye bindin ise, gam deÄŸil.

Çünkü bir gün bu gemi, sahile ulaşırsa,
Sadece kaptanını çıkarmaz nasıl olsa.

Yolcularını dahi ulaştırır muhakkak.
Sen, bindiÄŸin geminin, nerye gittiÄŸine bak.

Saadet gemisine binmiÅŸ isen eÄŸer ki,
O, seni ulaştırır Cennete elbette ki.

Her kim neye binerse, ona tâbi olarak,
Ä°necektir tabii, neresiyse son durak.

PiÅŸman olmamak için indiÄŸi son mahalde,
Dikkatli olmalıdır, ilk binerken o halde.

Ahiret yolcusu da, bunun gibi tabii,
Çok iyi seçmelidir, bineceÄŸi gemiyi.

O gün, çok dehÅŸetlidir, bu diller o gün susar.
Yer ve gök ÅŸahid olur, konuÅŸur hep a’zalar.

Mahcub olmamak için, mahÅŸerde o gün insan,
Dinin emirlerini, gözetmeli her zaman.

Sarılabilmek için bu dine de iyice,
ÖÄŸrenmek lazım gelir Ä°slam’ı ince ince.

Farzları, haramları öÄŸrenip çok mükemmel,
Sonra da, mucibince yapmalı iyi amel.

Ve hem de iÅŸlemeli, her iÅŸi Allah için.
Buna ihlas denir ki, esası budur işin.)