Abdülvehhab-ı Åža’rani, büyük âlim, evliya.
Onun hizmetleriyle din ilmi oldu ihya.

Bu zat buyuruyor ki: (Ä°man, bir muma benzer,
Ve cam fener gibidir etrafında ameller.

Nasıl çabuk sönerse, mum, feneri olmadan,
Ä°man da çabuk söner, ibadet yapılmadan.

Din, Allah tarafından gönderilen bir yoldur.
Ebedi saadeti sağlayan yalnız odur.

Din diye, insanların uydurduğu ne varsa,
Hepsi de dinsizlik ve kâfirliktir bilhassa.

Hak teâlâ kullara, her bin senede bir,
Bir Peygamberi ile yeni din göndermiÅŸtir.

Her kim iman edip de, yapacağı her işi,
Ä°slam’a uydurursa, Müslümandır o kiÅŸi.

Kim de, Ä°slamiyet’i, nefsani arzulara,
Uydurmaya kalkarsa, kâfir denir onlara.

Her din, kendinden önce her ne ki din gelmiÅŸtir,
Onları nesh eylemiş, yani değiştirmiştir.

Bizim dinimiz ise, kendinden önce gelen,
Dinleri, kendisinde toplamıştır kâmilen.

Hiç deÄŸiÅŸmeyecektir kıyamet gününe dek.
Hak teâlâ, bu dinden razıdır ÅŸimdi bir tek.

Bu dinde üç ÅŸey var ki, ilim, amel ve ihlas.
Bu üçü bulunmazsa, Müslümanlık olamaz.)

Bir gün de buyurdu ki: (Bu din, ilim dinidir.
Dinini bilmeyenin, imanı gidebilir.

Nasihatların özü, ÅŸudur ki en evvela,
Birlikte bulunmaktır Allah adamlarıyla.

Çünkü bu âlimlerin bildirdikleri gibi,
Ä°man edilmedikçe, her ÅŸey boÅŸtur tabii.

Dinin bekçisi olan bu büyük âlimlerin,
Yolunda yürüyenler, azaptan olur emin.

Çünkü onların yolu, ehl-i sünnet yoludur.
SaÄŸa sola sapmayan, orta ve doÄŸru yoldur.)