Abdülhakim Arvasi, âlim ve evliyadır.
Bir gün, namaz hakkında ÅŸöyle buyurmuÅŸlardır:

Hadiste buyurdu ki bir gün Resul-i ekrem:
(Beş vakit namaz ile, Cuma namazları hem,

Bunları kılanların, öbür cumaya kadar,
Küçük günahlarının, keffâreti olurlar.

Büyük günahlardan ve haramdan kaçanların,
Affına sebep olur küçük günahlarının.

Yani bu günahlardan, kul hakkına girmeyen,
Ne varsa, affedilip, yok olurlar tamamen.

Küçük günahlarından temizlenmiÅŸse eÄŸer,
Büyük günahlarının azapları hafifler.

Büyük günahları da affolup bitmiÅŸse hep,
Olur derecesinin yükselmesine sebep.)

Abdullah bin Mesud da nakleder ÅŸöyle aynen:
Ensardan bir tanesi, bir gün hurma satarken,

Genç bir kadın gelerek, hurma talep edince,
Hayvani duyguları, kıpırdadı hemence.

Dedi: (Daha iyisi, evde var bu hurmanın.
Gel de, ondan vereyim istiyorsan ey hanım!)

Sonra eve geldiler o kadınla birlikte.
Kucakladı ve öptü kadını ÅŸehvet ile.

Kadın çok ÅŸaşırdı ve üzüldü bu olandan.
Dedi: (Ne yapıyorsun, korkmaz mısın Allah’tan?)

Utandı, pişman oldu o dahi yaptığına.
KoÅŸtu hemen Resulün nurlu huzurlarına.

Yaptığı bu günahı arz edince Ona hem,
Bir cevap vermediler o zata Fahr-i âlem.

Maksadı şu idi ki adamın arz etmekte,
Cezasını çeksin de, kalmasın ahirete.

Bu hususta, bir vahiy bekliyordu o Server.
Sonra, öÄŸle namazı kılındı hep beraber.

Nihayet vahiy geldi Resule çok geçmeden.
O âyette, Rabbimiz buyurdu ki mealen:

(Kim beÅŸ vakit namazı, her gün eda etse hep,
O günkü günahların affına olur sebep.)

Resulullah, o zata bunu haber verince,
Çok sevinip, Resule sual etti hemence.

Dedi ki: (Ä°ÅŸbu müjde, sırf bana mı aittir?
Yoksa, bütün ümmetin hepsine ÅŸamil midir?)

Allah’ın Sevgilisi buyurdular ki yine:
(Bu müjde, ümmetimin, aittir herbirine.)