Seyyid Fehim Arvasi, büyük bir evliyadır.
Kalblere tesir eden nasihatleri vardır.
Onu gören kimseyi, kaplardı neÅŸe, sevinç.
Yüzünden tebessümü, noksan olmaz idi hiç.
O, bir gün buyurdu ki: (Dünya, küçük ve dardır.
Bunun için burada, sıkıntı, darlık vardır.
Her kim sıkılıyorsa, dünya iÅŸleri için,
Demek kalbi, dünyaya dönüktür o kiÅŸinin.
Ahirete dönerse, bulur rahat ve huzur.
Zira ona giden yol, geniÅŸ, hatta sonsuzdur.
Kavgalar, dar yerlerde gelirler hep meydana.
Zira herkes, kendini çıkarır ön plana.
Herkes, menfaatini kayırır, haset eder.
Herkes, (Dünya malına, ben sahip olayım) der.
Az malı, çok kimseler edince böyle talep,
Dünya sıkıntısının menÅŸei de budur hep.
Almayı düÅŸünenin, sıkıntısı çok olur.
Veren ise, daima bulur rahat ve huzur.
Hem vermek üzerine kurulmuÅŸtur dinimiz.
Veren el, alan elden, hep üstündür ve aziz.)
Bir gün ona sordular: (Efendim, neden acep,
Hakiki Müslümanlar, güler yüzlü olur hep?)
Buyurdu: (Güler yüzlü olur mümin esasen.
Zira mümin olmanın, ÅŸiarı budur zaten.
Zira halis Müslüman, ölümü unutmaz hiç.
Ölümü çok anmak da, verir neÅŸe ve sevinç.
Çünkü ölüm, başıdır sonsuz bir yolculuÄŸun.
Hazırlanmak lazımdır, bu sefere çok yoÄŸun.
İnsan, dünyada bile, çıksa bir kısa yola,
Bir kaç gün evvelinden, koyulur hazırlığa.
Ölüm seferininse, deÄŸildir günü belli.
Zira hep ani gelir insanların eceli.
İşte bu yolculuÄŸu, çok düÅŸünen bir insan,
Yapar hazırlığını, gelmeden henüz o an.
Bu dünya hayal olup, gayet kısa zamandır.
Sonsuza nisbet ile, ömür, sanki bir andır.
Bunun da çoÄŸu gitti, azı kaldı geriye.
Kavuşmaya bakmalı, rıza-i ilahiye.
Ölüm uyandırmadan, uyanalım ki ÅŸu an,
Yoksa, mahÅŸer gününde, oluruz gayet piÅŸman.)
Bir gün de buyurdu ki: (KardeÅŸlerim, faraza,
Cemiyet bir bedendir, fertler de birer aza.
Birinin ayağına, batsa ufak bir diken,
Onun acısı ile, sızlanır bütün beden.
Vücudun neresinde olsa bir dert ve maraz,
Onun sıkıntısıyla, insan rahat olamaz.
İşte bir memleketin fertleri de böyledir.
Birisi hasta olsa, hepsi üzüntüdedir.
Bunun için herkese, davranın güzel, iyi.
Herkesle hoÅŸ geçinip, üzmeyin hiç kimseyi.)
|