Abdurrahman Tafzunci, bir âlim ve velidir.
Tesirli sözleriyle, kalbleri etti tenvir.

Bu zat Hak teâlâdan pek fazla korkuyordu.
Herkese de bu yolda nasihat ediyordu.

Derdi ki: (Ä°ÅŸleyip de bir günahı bilerek,
Sonra uygun olur mu affolmayı beklemek?

Günah, ateÅŸ gibidir diye bilen bir insan,
Rabbine, bile bile eder mi günah, isyan?)

Bir gün yine bir gence buyurdu: (Kork Allah’tan.
Her günahı ateÅŸ bil, hiç ayrılma takvadan.

Herkesin tadacağı, çare bulamadığı,
Ölüm için, ÅŸimdiden iyi yap hazırlığı.

Aksi halde üzülür ve eyvah dersin, fakat,
O gün sana kimseden eriÅŸmez bir menfaat.

Ä°yi insan odur ki, takva üzre olur hep.
SüslemiÅŸtir o kulu tevazu, hayâ, edep.

Yaptığı günahları düÅŸünür ince ince.
Bunların affı için, tövbe eder gün gece.

Öyle kaplamıştır ki bu günah derdi onu,
DüÅŸünemez gayrinin günah ve kusurunu.

O, devamlı bakarak günah ve kusuruna,
Der ki: (Nasıl çıkarım Allah’ın huzuruna?)

Allah korkusu ile aÄŸlar, inler ve titrer.
Ahiret hesabını, o kendine dert eder.

O, her bir a’zasını, korur günah yapmaktan.
Zira çok korkmaktadır Cehennemde yanmaktan.)

Derdi ki: (Bir insanın, heva ve hevesine,
Uyarak iÅŸ yapması, zulümdür kendisine.

Ä°ÅŸlediÄŸi günahı küçük görse o ÅŸayet,
Olamaz onun için bundan büyük felaket.

Kim Allah korkusundan iÅŸlerse bugün günah,
Cehenneme atılır ahirette mâzallah.

AteÅŸ deyip geçmeyin, düÅŸünün bunu biraz.
Cehennem ateÅŸine dayanmak mümkün olmaz.

Mümin, iyi öÄŸrenir, önce ilmihalini,
Sonra da buna göre düzeltir her halini.

EÄŸer günah iÅŸlerse, üzülür, kalbi yanar.
Unutmaz o günahı tâ ölünceye kadar.

(Ben Rabbime nasıl da karşı geldim) diyerek,
PiÅŸman olur ve aÄŸlar göz yaÅŸları dökerek.

Çeker ki gün ve gece kendisini hesaba,
DüÅŸmesin ahirette Cehenneme, azaba.

Büyükler buyurur ki, haram, ateÅŸ gibidir.
Cehennemin ateÅŸi, hele çok ÅŸiddetlidir.

Haram ÅŸey konuÅŸursan, ateÅŸ yemiÅŸ olursun.
Haram yersen, mideni ateÅŸle doldurursun.

Harama uzanırsan, dokunursun ateşe.
Ve ateşe basarsın gidersen haram işe.

Bir harama bakarsan, bilmiÅŸ ol ki o dahi,
Yarın bir ateş olup, yakar seni vallahi.)