Abdullah-ı Yemeni, ilim ehli bir zattı.
Onun en sevdiÄŸi iÅŸ, gençlere nasihattı.

Ä°lme hizmet etmeyi, edinmiÅŸti hep ÅŸiar.
Ehemmiyet vermezdi dünyaya zerre kadar.

Çok tesirli olurdu, dinleyene sohbeti.
Çünkü sırf Allah için yapardı nasihati.

Bir gün de, sohbetinde dedi ki: (Aman sakın,
Allah adamlarını, üzmekten çok sakının.

Bu zatları incitmek, pek çok tehlikelidir.
Çünkü onlar, Allah'a yakın ve sevgilidir.)

Derdi ki: (Kim açarsa iyilikte bir çığır,
Yazılır defterine, devamlı sevap ecir.

Kim hayırlı bir iÅŸi, öÄŸretirse birine,
O dahi öÄŸretirse, onu bir diÄŸerine,

O amel iÅŸlenip de, hasıl oldukça sevap,
Onu ilk öÄŸreten de, olur bundan hisseyab.

Mesela bir hocada yetiÅŸen talebeler,
Yaparlar çok kıymetli ibadet ve hizmetler.

Bunlardan aldıkları bilcümle sevap, ecir,
Aynen o hocanın da defterine geçilir.

Çünkü ne yaparlarsa, bir ibadet ve hizmet,
Kendi hocalarından öÄŸrendi hepsi elbet.

O dahi bu ilmini, borçludur üstadına.
Bu sevaplar toplanıp, verilir hepsi ona.

Hep bu tertib üzere, tâ kıyamete kadar,
Bütün Müslümanların kazandığı sevaplar,

Hepsi, Resulullaha yazılır misli ile.
Çünkü her iyiliÄŸe, Odur asıl vesile.

İşte bu sevaplarla, Resulullahın, her an,
Derecesi, kat be kat yükselir hiç durmadan.)

Bir gün de buyurdu ki: (Bilin ki gurur, kibir,
Küfre en yakın olan günahlardan biridir.

Kibir, büyük vasfıdır nefs-i emmarenin de.
Hatta her fenalığın, bu vardır temelinde.

Secde etmedi ise, Adem Nebi'ye ÅŸeytan,
(Ben ondan hayırlıyım) dedi de, işte ondan.

Ve eÄŸer bir Müslüman, kılmıyorsa namazı,
O dahi kibirdendir, budur bunun manası.

Eğer hor bakıyorsa, bir kimse diğerine,
En büyük iÅŸarettir, bu da onun kibrine.

Müslümana su-i zan, hakir görmek ve gıybet,
Sahibinin kibrini gösterir hepsi elbet.

Biri danışmıyorsa, yapacağı bir iÅŸ’te,
Kibirli olduÄŸunu gösterir bu da iÅŸte.

Yani istiÅŸareden kaçıyorsa bir kiÅŸi,
Söylemek istiyor ki: (Bilirim ben bu iÅŸi.)

Hatta bir Müslümandan, dua istemek bile,
Yakından ilgilidir, gurur ve kibir ile.

EÄŸer biri derse ki: (Bende yoktur hiç kibir.)
Ä°ÅŸte bu söz, kibrinin en büyük delilidir.)