Bahaddin Zekeriyya, büyük velilerdendir.
Söz ve nasihatları kalbleri etti tenvir.

Bu zat buyuruyor ki: (Haramları terk etmek,
Her mümin üzerine farzdır ki, mühimdir pek.

Nitekim bu hususta, Kur'anda cenâb-ı Hak,
(Allahü teâlâdan korkunuz!) buyurarak,

Yasaklardan kaçmanın, emirleri yapmaktan,
Çok mühim olduÄŸunu ediyor bize beyan.

Zira Allah’tan korkmak, günah iÅŸlememektir.
Yani vera ve takva, dinde temel demektir.

Ä°slam’da en kıymetli, üstün ÅŸey, takva oldu.
(Dininizin temeli, takvadır) buyuruldu.

Haramlardan kaçmaya, böyle çok ehemmiyet,
Verilmesinde ise, şudur ki asıl hikmet,

Sakınacak ÅŸeylerin, daha çok olmasıdır.
Faidesinin dahi fazla olmasındandır.

Bir iÅŸte nefse uymak, ne kadar az olursa,
Faydası da, o kadar fazla olur hülasa.

Hem de günah iÅŸlemek, nimete nankörlüktür.
Bu da, Allah indinde pek fena ve kötüdür.)

Bir gün de buyurdu ki: (Öldükten sonra dahi,
Hiç unutulmamayı istiyorsan eÄŸer ki,

Sakın Rabbine karşı eyleme günah, isyan.
Günah iÅŸlememekle yükselir çünkü insan.

Ve onun bu iÅŸini Rabbimiz beÄŸenerek,
O kul için, hususi yaratır ki bir melek,

O melek, mahÅŸer günü, o kimsenin elinden,
Tutup, Cennet içine götürür ebediyen.

Kim Allah korkusundan aÄŸlarsa göz yaşıyle,
O göz, yanmayacaktır Cehennem ateÅŸiyle.

Gözlerden bir damla yaÅŸ düÅŸerse Allah için,
Allah, çok günahını affeder o kiÅŸinin.

Ey Allah’a ihlasla iman eden insanlar!
Gafletten uyanın ki, şiddetlidir azaplar.

Hem de insanlar için yanıyorken Cehennem,
Siz nasıl rahat rahat uyursunuz böyle hem?

Cehennem ÅŸimdi vardır, bekler günahkârları.
Öyleyse ateÅŸ bilin haram ve günahları.)

Bir gence buyurdu ki: (Oğlum, senin maksadın,
Sadece yemek içmek olmasın aman sakın!

Dünyada bir günahı terk ederse bir insan,
Cennette, onun aslı edilir ona ihsan.

OÄŸlum, ÅŸöyle düÅŸün ki, ölürsün bir gün artık.
Bu düÅŸünce içinde, yap ölüme hazırlık.

Allah’ı sevdiÄŸini söylüyorsun ey insan!
Peki nasıl yaparsın Ona günah ve isyan?

Ölüm ve ahireti düÅŸün ki ey evladım!
Ecelin yaklaşıyor ardından adım adım.

Henüz ecel gelmeden kendine gel ki artık,
Zira öldükten sonra, fayda etmez piÅŸmanlık.)