Alaaddin Halveti, Allah adamlarından.
Saçtı sohbetleriyle devamlı ilim, irfan.
Her hali, insanlara olurdu ibret ve ders.
Hep güler yüzlü idi, severdi onu herkes.
Her nerede bir vaaz etse idi o halka,
Günah iÅŸlememekten, bahsederdi mutlaka.
Bir gün de buyurdu ki: (Ey insan, aman sakın!
Hiç günah iÅŸleme ki, yanarsın sonra yarın.
Günah iÅŸleyeceksen, sok elini ateÅŸe.
Dayanabiliyorsan, o zaman günah iÅŸle.
Yok dayanamıyorsan, yapma o günah iÅŸi.
Zira çok ÅŸiddetlidir Cehennemin ateÅŸi.
Öyleyse ey insanlar, rastgele yaÅŸamayın.
Ä°slam âlimlerinden birini örnek alın.
Her devirde, muhakkak vardır böyle birisi.
O zata tâbi olup, kurtarın kendinizi.
Ä°nsanlar arasında, böyle yüksek veliler,
Otların arasında, sanki (gül) gibidirler.
Lakin unutmayın ki kardeşlerim şunu da,
Yüzlerce (diken) vardır, her bir gül aÄŸacında.
Zira bu iÅŸ böyledir, gül, olmaz hiç dikensiz.
Lakin gül zannetmeyin kendinizi hemen siz.
Gül kokar, diken batar, olur mu ikisi bir?
Hatta en büyük diken, kendini gül bilendir.
Bir mümin kardeÅŸini, üzdün ise bir iÅŸte,
Elbetteki dikensin ve ona battın işte.
Sen, istediÄŸin kadar gülüm de, kim inanır?
Diken gibi, herkesi edersin mutazarrır.
Hakiki bir Müslüman, ÅŸudur ki ey insanlar!
Elinden ve dilinden, kimseye gelmez zarar.
YumuÅŸak bir halıya benzer ki bir Müslüman,
Üzerinde gezenler, incinmez asla ondan.
Korkmadan, çekinmeden yanına varır herkes.
Çünkü hep bilirler ki, ondan hiç zarar gelmez.
O, kendini herkesten aÅŸağı, kötü bilir.
Aynaya baktığında, kendisinden iğrenir.
DeÄŸil ki bir müminden uyuz köpekten hatta,
Bile o, kendisini üstün görmez hayatta.
Bir karıncayı bile incitmekten çekinir.
Bilir ki hayvan hakkı, kul hakkından çetindir.
Hiç bir icraatını, iyi görmez o zinhar.
Ä°badet yapsa bile, eder tövbe istiÄŸfar.
Ä°yi iÅŸlerine de, bulur bir hata, kusur.
Çünkü o, ancak böyle bulur rahat ve huzur.
Dine hizmet etse de, kendinden bilmez asla.
Emredilen iÅŸleri, icra eder ihlasla.
Hizmeti çok olsa da, yine boynu büküktür.
Elimden çıkar diye, endiÅŸesi büyüktür.
Bunun için, Rabbine yalvarır ki her daim:
(Ya Rabbi, bu hizmeti elimden alma benim.)
|
