Seyyid Fehim Arvasi, büyük âlim ve veli.
Sohbeti, herkes için olurdu faideli.

O bir gün buyurdu ki: (Biz çok seviniyoruz.
Ä°slam âlimlerini zira çok seviyoruz.

EÄŸer bu büyükleri tanımasa idik biz,
Dünya ve ahirette, harab idi halimiz.

Büyükleri tanımak, en büyük bir rütbedir.
Bu rütbe, her makam ve mevkiin üstündedir.

Bu rütbenin önüne, eÄŸer mesleÄŸinizi,
Alacak olursanız, bu, zelil eder sizi.

EÄŸer sen tabip isen, tek tabip sen deÄŸilsin.
Onbinlerce tabipten, ancak bir tanesisin.

Ama sen, bundan evvel, ehl-i sünnet üzere,
DoÄŸru iman sahibi Müslümansın bir kere.

Sonra da bir Veli’yi, bir Allah dostunu, sen,
Tanıyıp seviyorsun, şeref budur esasen.

Bu şerefin yanında, diğer makam ve mevki,
Gibi şeyler, kıymetten mahrumdur elbetteki.

Vardı Sahabeden de, meslek ehli kişiler.
Lakin bahis konusu olmazdı öyle iÅŸler.

Onlarda, tek ve ortak bir hususiyet vardı.
O da, Resulullahın Sahabesi olmaktı.

Zira hazret-i Ömer, buyurur ki bu babta:
(Bizler bulduk şerefi, asıl Eshab olmakta.

EÄŸer Eshab olmanın üstünde, baÅŸka ÅŸeref,
Ararsanız, çok zelil olursunuz maalesef.)

Çünkü Eshabdan olmak, zirvede bir noktadır.
Daha çıkmak isteyen, aÅŸağı yuvarlanır.

Bizler, Resulullahı görmedikse de, fakat,
Onun vârislerini tanıdık, bu hakikat.

O gün, Resulullahın kalbinden çıkan nurlar,
Her an, bu büyüklerin kalbinden yayılırlar.

Hem de hiç azalmadan, bir deÄŸiÅŸme olmadan,
Dünyanın her yerine yayılıyor durmadan.

Böyle büyük veliler, her devirde bulunmaz.
Uzun seneler sonra bulunurlar gayet az.

Böyle büyük zatları, sevmek ve tâbi olmak,
Kolay ele geçmeyen bir nimettir muhakkak.

Yapılacak bir tek iş, ona teslim olmaktır.
Yani kendine deÄŸil, o büyüÄŸe uymaktır.

Bir Allah adamını seviyorsa bir insan,
Ona bahÅŸedilmiÅŸtir, büyük nimet ve ihsan.

Dünyada, bundan büyük bir nimet yoktur daha.
Bu nimete kavuÅŸan, ÅŸükreylesin Allah'a.

Åžükür, yalnız dil ile getirilmez yerine.
Uymakla ifa olur Allah'ın her emrine.

Yani Ä°slamiyet’e sarılırsa bir insan,
Nimetlerin ÅŸükrünü, yapmış olur o zaman.

Her iyilik ve hayır, Ä°slam’ın içindedir.
Ona uyan, ÅŸükrünü eda etmiÅŸ demektir.