Abdülhakim Arvasi, sohbet ehli bir veli.
Sözleri, herkes için olurdu faideli.

Derdi ki: (Ey insanlar, şimdi vardır Cehennem.
Åžiddeti, bu ateÅŸten kat kat ziyadedir hem.

Ä°ÅŸte size bir misal vereyim ey insanlar!
GüneÅŸte, elli milyon derece hararet var.

Halbuki bildiÄŸimiz var ya demir madeni,
Üçbin derecedeyken, erir akar su gibi.

Hararet üçbin iken böyle olursa demir,
GüneÅŸ, tam elli milyon derece, düÅŸünün bir.

MahÅŸerde, Cehenneme atacaklar güneÅŸi.
Bir anda kararacak o muazzam ateÅŸi.

Kenarda bir top gibi kalacak o ateÅŸte.
GüneÅŸin, Cehenneme nisbeti böyle iÅŸte.

Dense ki: (Cehennemde, beden yanar ve biter.
Öyle ise acıyı, insan nasıl hisseder?)

Cevabı ÅŸöyledir ki, bedenler, ahirette,
Bu dünyadaki gibi olmayacak elbette.

Dünyadaki bedenler, çürümeye mahkumdur.
Ve lakin ahirette bedenler baÅŸka olur.

Yani onlar yansa da, eriyip bitmeyecek.
Kâfirler, ebediyen böyle azap görecek.)

Bir gün de sohbetinde, buyurdu: (KardeÅŸlerim!
Size, mühim bir ÅŸeyi izah etmek isterim.

Her kalbden, başka kalbe bir yol vardır manevi.
Bu yolla, birbirine feyiz akar bir nevi.

Ä°ki mümin, bir yerde eÄŸer karşılaÅŸsalar,
Kalbleri arasında, hemen bir akım başlar.

Onların ellerinde değildir bu hareket.
Haberleri olmadan kurulur münasebet.

Manen yüksek olanın kalbinde olan nurlar,
Aşağıda olanın kalbine doğru akar.

Cemaatle namazın şudur ki bir faydası,
Mümkün olmaz herkesin her an agah olması.

Bazısının Allah'tan gafil oldukları an,
Bulunur cemaatte mutlaka agah olan.

Birisi gafil iken, agahtır bir diğeri.
Uzak bir ihtimaldir, gafil olsun herbiri.

Böylece cemaatte, kesintisiz olarak,
Bir huzur ve agahlık devam eder muhakkak.

Böyle olan namaz da, olur daha müstecap.
Cemaat, daha fazla alır ecir ve sevap.)

Bir gün de buyurdu ki: (Allah dostu veliler,
Hayırda, her insandan daha ileridirler.

Böyle yüksek bir zatta olmaz gurur ve kibir.
O, herkesi kendinden daha kıymetli bilir.

Kullar beÄŸensin diye, bir ÅŸey yapmaz o zinhar.
Ve asla düÅŸünmez ki, sevsin beni insanlar.

Bilakis çevirmiÅŸtir yüzünü mahlukattan.
Rabbine yönelmiÅŸtir, bir ÅŸey ummaz o halktan.)