İmam-ı Süyuti ki, alim ve evliyadır.
Kalblere tesir eden nasihatları vardır.
Yedi sekiz yaşına gelmeden daha önce,
O, Kur'an-ı kerimi, ezberledi güzelce.
İslam ilimlerinin hepsinde tam yetişti.
En son, ÅŸeyh-ül islamlık makamına eriÅŸti.
Pek çok kerametleri görülmüÅŸtü hayatta.
Gizlemeye çalışır, belli etmezdi hatta.
Hizmetinde bulunan talebesi ÅŸöyle der:
Bir zaman, hocam ile bulunmuÅŸtum beraber.
Bana, öÄŸleden önce buyurdu ki: (Evladım!
İkindiyi, Mekke'de kılmayı arzuladım.
Haydi kalk, senin ile gidelim Beytullaha.
Lakin senden başkası, bilmesin bunu daha.)
O anda Mısır'daydık, dedi: (Yum gözlerini!)
(Peki) deyip, hocamın, ifa ettim emrini.
El ele tutuÅŸarak, yürüdük bir kaç adım.
(Gözlerini aç!) dedi, açınca afalladım.
Zira baktım, hocamla birlikte Mekke'deyiz.
Mualla kapısının önünde bir yerdeyiz.
Sahabe-i kiramın gezdik kabirlerini.
Ve ziyaret eyledik, Mekke'nin her yerini.
Ve mescid-i harama yürüdük beraberce.
Kâbe-i ÅŸerifi de tavaf ettik böylece.
Zemzem suyundan içip, yedik hurmalarından.
Ben, hiç ayrılmıyordum üstadımın yanından.
Hak teâlâ vermiÅŸtir onlara böyle bir kuvvet.
Yaşadım bizatihi, ettim gıbta ve hayret.
Tekrar tavaf eyledik, doyduk zemzem suyuna.
Sonra, mübarek hocam buyurdular ki bana:
(İstiyorsan, Mısır'a, benim ile gel tekrar.
İstersen kal burada, hac mevsimine kadar.)
Dedim ki: (Sizin ile, gelmek arzu ederim.
Efendim, sizden ayrı ben burada n'ederim?)
Buyurdu: (Öyle ise, yum tekrar gözlerini!)
(Peki Efendim) deyip, yaptım yine emrini.
(Gözlerini aç!) dedi, açtım ki Mısır'dayız.
Tam da ayrıldığımız yolun orasındayız.
Bu zat, bir sohbetinde buyurdu ki: (Ey insan!
Sakın Allah'a karşı eyleme günah, isyan.
Zira her iÅŸimizi, kaydediyor melekler.
Ölünce, önümüze konacak birer birer.
Resulullah buyurdu: (Åžudur ki iyi insan,
Vaktinin kıymetini, iyi bilir her zaman.)
BoÅŸ ve malayaniyle geçer ise zamanlar,
Amel defterinde de, boÅŸ geçer o sayfalar.
Bu boÅŸ sahifeleri, onlar, defterlerinde,
Görünce, çok üzülüp kahrolurlar o günde.
Derler: (KeÅŸke dünyada, hiç boÅŸ oturmasaydık.
Ya dine, ya dünyaya yarar bir iÅŸ yapsaydık.)
Hele defterlerinde görünce günah, isyan,
İşbu pişmanlıkları, kat kat olur o zaman.)
|