Bir gün valinin biri, bir ÅŸey alıp avcuna,
Bilcümle memurları, çağırdı huzuruna.

Dedi ki: (Åžu avcumda, bir ÅŸey gizliyorum ben.
Bunun ne olduğunu, var mıdır acep bilen?)

Her biri, tahminini arz etti kendisine.
Lakin avcundakini bilemediler yine.

Bulunurdu orada, Ahmed Kuddusi dahi.
Avcundaki o ÅŸeyi, ona da sordu vali.

Buyurdu: (Göz gezdirdim, dünyayı bu arada.
Bir balık, yavrusunu arıyordu deryada.)

Bir yavru balık vardı, avcunda hakikaten.
Onun firasetine hayran oldu gönülden.

Sarayda kalmasını teklif etti bir müddet.
Lakin o istemeyip, nazikçe eyledi red.

Bir süre Ä°stanbul'da kalarak, sonra yine,
Müsaade isteyerek, döndü memleketine.

Ä°ki memur gönderip bu zata yine Sultan,
Bilgi almak istedi maddi sıkıntısından.

Gönderdi hem onlarla, bir miktar altın, para.
Onlar, bu altınlarla geldiler derhal Bor'a.

Memurlar geldiÄŸinde, o, bahçe belliyordu.
Maksatlarını dahi çok iyi biliyordu.

Buyurdu: (Ä°stanbul'dan, benim için geldiniz.
Lakin bizim sizlerden, yoktur bir isteÄŸimiz.)

Memurlar dediler ki: (Biz, emirle gelmiÅŸtik.
Ve size, PadiÅŸahtan para da getirmiÅŸtik.)

Kuddusi hazretleri sükut etti o ara,
(Açın eteÄŸinizi) dedi o memurlara.

Sonra yerden eÄŸilip, küreÄŸini alarak,
Döktü eteklerine, bir kürek kuru toprak.

Topraklar, memurların eteÄŸine düÅŸünce,
Kudret-i ilahiyle, altın oldu hemence.

Memurlar bunu görüp, ÅŸaÅŸkın hale geldiler.
Zira görmemiÅŸlerdi dünyada böyle ÅŸeyler.

Kuddusi hazretleri, buyurdu ki bu kere:
(Dökün eteÄŸinizde ne varsa ÅŸimdi yere.)

Onlar, o altınları dökünce yere o an,
Gördüler ki, altınlar oldu hep yılan, çıyan.

Memurlar, bunu dahi görüp hayret ettiler.
(Siz nasıl isterseniz, öyle olsun) dediler.

Buyurdu: (Evlatlarım, sizler de gördünüz ya,
Ä°ÅŸte böyle görünür, gözümüze bu dünya.)

Velakin fukaraya dağıtırız diyerek,
Verdikleri parayı, aldı dua ederek.

Bir gün, sevdiklerine buyurdu ki: (Ey insan!
Rabbine ibadet et, geçiyor çünkü zaman.

Bilmeden amel olmaz, bu din, bilmek dinidir.
Dini öÄŸrenmek ise, amel etmek içindir.

Amel de, Allah için yapılır ihlas ile.
Kullar beğensin diye yapılırsa, nafile.)