Ebu Hafs-ı Haddad ki, Ä°slam âlimlerinden,
Dünyayı, bütünüyle çıkarmıştı kalbinden.

AÅŸk-ı ilahi ile, çoÄŸu zaman aÄŸlardı.
Onu gören, o anda, Allah'ı hatırlardı.

Bu zatın, tövbe edip, Hak yola girmesine,
Sebep olan hadise, ÅŸöyle oldu bir sene:

Bir kıza aşık olup, bu aşkla yanıyordu.
Ona kavuÅŸmak için, bir çare arıyordu.

Dostları, kendisine dediler ki o vakit:
(Åžu yerde bir yahudi büyücü var, ona git.

Senin iÅŸbu derdine, ancak o çare bulur.
Yani sevdiÄŸin ile, o seni buluÅŸturur.)

DoÄŸru yolda deÄŸildi o zaman bu büyük zat.
Onun bu teklifine, (Peki) dedi o saat.

Hiç vakit geçirmeden, gitti o yahudiye.
Rica etti: (Derdimin çaresini bul diye)

O büyücü dedi ki: (Kolayı var bu iÅŸin.
Kırk gün, iyi bir amel yapma hiç bunun için.

Tesir etmesi için, sihrimin zira sana,
Asla çıkmamalısın bu sözümün dışına.)

Ebu Hafs, büyücünün, tuttu bu dediÄŸini.
Kırkıncı gün, büyücü, yaptı ona sihrini.

Lakin kavuşamadı Ebu Hafs muradına.
O yahudi büyücü, çok hayret etti buna.

Dedi ki: (İyi bir iş yapmışsın sen muhakkak.
Tutardı yoksa benim sihrim mutlak olarak.)

Ebu Hafs da dedi ki: (Hiç hatırlamıyorum.
Kırk gündür, iyi bir iÅŸ yapmadım sanıyorum.

Sadece yol üstünde, taÅŸ görmüÅŸtüm bir ara.
Kimse düÅŸmesin diye, atmıştım bir kenara.

DediÄŸin o iyilik, acaba bu iÅŸ midir?
Bu, öyle fevkalade iyi bir iÅŸ deÄŸildir.)

O yahudi dedi ki: (Sen, kırk gün müddet ile,
Yalnız bir tek iyi iş yaptığın halde bile,

Senin o yüce Rabbin, terk etmeyince seni,
Korkma, O ihsan eder, muradının hepsini

Senin, halis niyetle iÅŸlediÄŸin bir amel,
Benim, kırk yıl yaptığım sihrime oldu engel.)

Bu sözden, Ebu Hafs’ın ateÅŸ düÅŸtü kalbine.
O günden itibaren, tövbe etti Rabbine.

Yahudi de, bu hale şaşırıp etti hayret.
Duygulanıp, imanla şereflendi nihayet.

Bir gün, sevdikleriyle sohbet ederken bu zat,
Buyurdu ki: (Halis kul, korkudadır her saat.

DüÅŸünür, mahÅŸer günü verecek hesabını.
Titrer hatırladıkça, Cehennem azabını.

Ä°ÅŸlemiÅŸ bulunduÄŸu günahlar sebebiyle,
Ayıplar kendisini, uğraşır nefsi ile.

O, öyle biridir ki, elinden ve dilinden,
Yanında bulunanlar, zarar görmez katiyen.)