Vehib ibni Verd var ki, takva ehli bir zattı.
Ä°ÅŸi, hep insanlara öÄŸüt ve nasihattı.

Evliyanın büyüÄŸü olan bu mübarek zat,
Rabbine ibadetle geçirirdi çok saat.

Allah korkusu ile aÄŸlardı çoÄŸu zaman.
Günah ÅŸüphesi ile, kaçardı çok mubahtan.

Hanımı demiÅŸtir ki: (Vehib'in her bir günü,
AÄŸlamakla geçerdi, görmedik güldüÄŸünü.)

Sordular ki: (Pek fazla ibadet yaparsınız.
Buna raÄŸmen ne için, böyle çok aÄŸlarsınız?)

Buyurdu ki: (Elbette, ağlıyorum her saat.
Zira yoktur elimde, Cehennemden bir berat.

Ben ve siz, bütün kullar, o kıyamet gününde,
Geliriz hesap için, baÅŸlarımız önünde.

Allah’ın huzurunda, hesaba çekiliriz.
Bundan kurtulmadıkça, nasıl gülebiliriz?)

Günah iÅŸlememeye, ediyordu çok gayret.
Devam üzre nefsine, ederdi muhalefet.

Gece herkes uyurken, o ibadet ederdi.
Ahiret derdi ile, aÄŸlayıp yaÅŸ dökerdi.

Dediler ki: (Ne için, raÄŸbetin yok yatmaya?)
Buyurdu ki: (Cehennem, insan bekler yakmaya.

Bir kul ki, bu ateÅŸten henüz emin deÄŸildir,
O, nasıl rahat yatar, nasıl uyuyabilir?)

Bir gece de, ibadet ediyordu evinde.
AÄŸladı uzun süre secdeye gittiÄŸinde.

Gözlerinin yaşıyla, ıslandı seccadesi.
Onun, umumiyetle böyleydi her gecesi.

Derdi ki: (Ne kadar çok, muhtaç isen Rabbine,
Sen dahi, o kadar çok kulluk yap Sahibine.

Kudreti de, ne kadar çok ise seninkinden,
Sen dahi, o kadar çok kork, titre kendisinden.)

Tevekkülü o kadar çok idi ki Rabbine,
Bakıp hayret ederdi, herkes onun haline.

Derdi ki: (Yerler kalay, bakır olsa gök dahi,
Kapılmam endiÅŸeye rızk için vallahi.

Zira Rabbim kefildir rızıkları vermeye.
O halde ne lüzum var, bunu dert edinmeye.)

Annesi süt getirdi, içsin diye bir bardak.
Ä°çmeden, annesine sordu ki ilk olarak:

(Bu sütü saÄŸdığınız o koyun, bu arada,
Acep otlamış mıdır, bir yabancı mer'ada?)

Annesi söyleyince otladığı yerleri,
Ä°çmekten vazgeçerek, bardağı verdi geri.

Zira öyle bir yerde otlamıştı ki koyun,
O yerde hakkı vardı, insanların çoÄŸunun.

Validesi dedi ki: (Evladım, al iç bunu.
Affeder Hak teâlâ, hata eden kulunu.)

Buyurdu: (Ä°ÅŸleyip de bir günahı, bilerek,
Sonra, uygun olur mu, affolmayı beklemek?

Günah, ateÅŸ gibidir diye bilen bir insan,
Rabbine, bile bile eder mi günah, isyan?)