Midyen ibni Ahmed ki, doğdu Mısır ilinde.
(EÅŸmuni) lakabıyla, tanındı halk içinde.

Tasavvufta, o kadar yükseldi ki bu veli,
Ä°lminden istifade edenler çoktu hayli.

Dergahının yanında, bir dere akıyordu.
O, bir gün bu derede, abdest tazeliyordu.

Henüz bitmemiÅŸti ki abdesti, durdu bir an.
Nalininin tekini, çıkarıp ayağından,

Hiddet ve şiddet ile fırlattı ileriye.
Şaşırdı talebeler, (acaba n'oldu?) diye

Bu hadiseden sonra, bir yıl geçti aradan.
Geldi bir talebesi, çok uzak bir diyardan.

Elinde bir tek nalin, dedi ki: (Ey efendim!
Ben, filan memlekette ikamet etmekteyim.

Takriben bir yıl önce, oldu ki bir hadise,
Geldim ki arz edeyim, onu hazretinize.

Kızım, bir gün, çok ıssız bir mahalden gelirken,
Terbiyesiz biriyle, karşılaşmış aniden.

Uygunsuz laflar edip, dokunmak isteyince,
Sizi vesile edip, dua etmiÅŸ ÅŸöylece:

(Ya ilahi, babamın üstadı kimse eÄŸer,
Åžu anda o veliyi, bana imdada gönder!)

Kızım, bu duasını henüz bitirmemiÅŸken,
Ve henüz onun eli, kızıma deÄŸmemiÅŸken,

Havadan hızla gelen bir nalin, birden bire,
Suratına çarparak, devirmiÅŸ onu yere.

Kızım onu görünce, kurtulup, çok sevinmiÅŸ.
O nalini alarak, acele eve gelmiÅŸ.

BahsettiÄŸim o nalin, iÅŸte budur) dedi ve,
Bıraktı o nalini, üstadının önüne.

EÅŸmuni hazretleri, buyurdu ki o zata:
(Kızın teslimiyeti, demek tammış üstada.

EriÅŸirse birine, bir bela ve musibet,
O dahi, beklemezse kimseden yardım, medet,

Rabbine sığınarak, sırf Ona güvenerek,
Ona dua ederse, tam tevekkül ederek,

O zaman Hak teâlâ, kâfi gelir kuluna.
Öyle imdad eder ki, o dahi ÅŸaÅŸar buna.)

Bir gün de, sohbetinde buyurdu: (Ey insanlar!
Günah iÅŸlemeyin ki, mahÅŸerde azabı var.

Zira Peygamberimiz buyurdu ki: (AteÅŸe,
DayanabileceÄŸin miktarda günah iÅŸle.)

Evvela kendimize merhamet eyleyelim.
AteÅŸten, kendimizi önce halas edelim.

Sonra, evladımızı koruyalım ateşten.
Yani sakındıralım, onları günah iÅŸten.

Evladına, dinini öÄŸretmeyen bir baba,
Onun, dünya ahiret katilidir mutlaka.

Bir anne ki, namaza kaldırmıyor oğlunu,
Eliyle Cehenneme atmakla birdir onu.)