Ahmet ibni Hadraveyh, büyük bir evliyadır.
Hal ehli bir zat olup, kerametleri vardır.

Ä°brahim bin Edhem’le görüÅŸüp etti sohbet.
Belh ÅŸehrinde yaÅŸayıp, eyledi çok riyazet.

Derdi: (Olamıyorsa biri eğer muvaffak,
BasiretsizliÄŸidir buna sebep muhakkak.

Hak ortada, yol açık, rehber var yol gösteren.
Hâlâ yolu ÅŸaşırmak, hasıl olur körlükten.)

Belh emirinin kızı, zevcesiydi bu zatın.
O dahi tasavvufta yetişmişti bihakkın.

Adı Fatıma olup, bekâr iken bu dahi,
Onun büyüklüÄŸünü iÅŸitti bizatihi.

Bir haber göndererek bu zata biri ile,
Dedi ki: (Ä°ste beni babamdan zevceliÄŸe.)

Kabul eylemeyince onun bu teklifini,
Gönderdi kendisine, tekrar baÅŸka birini.

Dedi ki: (Ben seninle, Allah rızası için,
Evlenmek istiyorum, doÄŸrusu budur iÅŸin.

Seni ben, Hak yolunu gösteren rehber, delil,
Olarak biliyordum, yol kesici er deÄŸil.)

Ahmet bin Hadraveyh’e gelince böyle haber,
O kızı, babasından talep etti bu sefer.

Babası, memnun olup onun istemesine,
Tezvic etti kızını, Hakkın bu velisine.

Bu mübarek hanımla evlenip, daha sonra,
Onu dahi alarak, yerleÅŸti NiÅŸabur’a.

Bir gün hanelerine, devrin evliyasından,
Yahya ibni Muaz-ı Razi geldi bir zaman.

Öyle çok sevindi ki zevcesi o gelince,
O zata ikram için, hayvan kesti bir nice.

Evini, şamdanlarla donattı iyice hep.
Sonra arzu etti ki, kesilsin bir de merkep.

Lakin beyi, bu iÅŸi anlamadığı için,
Dedi ki: (Ey Fatıma, hikmeti ne bu işin?)

Dedi: (Kerem sahibi, Allah dostu bir hazret,
Bir kerem sahibini eylemiÅŸtir ziyaret.

Biz, nasıl istifade ediyorsak bundan tam,
Ä°stedim, köpekler de etsinler bugün bayram.)

Bu zatın hanesine, hırsız girdi bir sene.
Ve lakin bulamadı götürecek bir nesne.

Geri dönüyordu ki, üzüntülü ve meyus,
Bu veli onu görüp, oldu gayet huzursuz.

Dedi ki: (Abdest alıp, biraz namaz kılsana.
Sabah, bir ÅŸey gelir de, veririm onu sana.)

Hırsız, (Peki) dedi ve abdest aldı nihayet.
Gece, sabaha kadar eylediler ibadet.

O sabah, zengin bir zat gelerek o veliye,
Dolu bir kese altın etti ona hediye.

O da, o altınları hırsıza verdi derhal.
Bu ihsan karşısında, tövbe etti o filhal.

O günden itibaren, girdi tam hizmetine.
KavuÅŸtu vilayetin yüksek derecesine.

Bir ÅŸeyler çalmak için girmiÅŸti eve, lakin,
Kalbini çaldırarak, kazandı iman, yakin.