Ebu Bekr ibni Kavvam, hal ehli biri idi.
Kalbden geçen ÅŸeyleri, firaseten bilirdi.

Talebesinden biri rivayet eder yine:
Bir gün, Ä°bni Kavvam’ın gittim ziyaretine.

Lakin yolda giderken, düÅŸündüm ki içimden:
(Hocam Ä°bni Kavvam’ın yanına girince ben,

Ruhun ne olduÄŸunu, ondan sual edeyim.
Böylece ruh hakkında malumat edineyim.)

Bu düÅŸünce içinde, vardım huzurlarına.
O, sohbet ediyordu, oturdum yanlarına.

Lakin heybetli idi üstadım o gün gayet.
Sormak için, kendimde bulamadım cesaret.

Sonra da, unutmuÅŸum bunu sual etmeyi,
Huzurundan ayrılıp, dönüyordum ki geri,

Cemaatten birisi, koÅŸturarak arkamdan,
Dedi: (Seni istiyor hocamız İbni Kavvam.)

Geri dönüp varınca, mübarek huzuruna,
(Sen Kur'an okur musun?) diyerek sordu bana.

Dedim: (Evet, ezberden okuyabiliyorum.)
O zaman bana bakıp, buyurdu ki: (Ey yavrum!

Peki, Ä°sra suresi seksenbeÅŸinci âyet,
Acep ne buyuruyor eyle bana kıraet.)

(Peki efendim) deyip, o âyeti okudum.
O zaman buyurdu ki: (Ä°yi dinle ey oÄŸlum!

Rabbimiz, Resulüne buyurur ki mealen:
(Sorarlar bir de sana, ruhun hakikatinden.

De ki, ruh, Rabbimizin bileceÄŸi bir iÅŸtir.
Ancak size ilimden, az bir ÅŸey verilmiÅŸtir.)

Sonra bana dönerek, buyurdu ki: (Bak evlat!
Ruhtan, Kur'anda bile yoktur açık malumat.

Hakkında, Resul bile konuşmamışken hatta,
Ben, ne cesaret ile konuÅŸurum bu bapta?)

(Peki efendim) deyip, hemen özür diledim.
Daha da kuvvetlendi ona teslimiyetim.

Yine talebesinden biri ÅŸöyle nakleder:
Bir gün, Ä°bni Kavvam’la otururken beraber,

Bir ara, manevi bir hale girip üstadım,
Sordu ki: (Nerededir Merrakeş ey evladım?)

Cevaben arz ettim ki: (SorduÄŸunuz o ÅŸehir,
Garb cihetinde, yani batıda bir yerdedir.)

(Peki) deyip, sordu ki yine bu mübarek zat:
(Peki, söyle bakayım nerdedir ÅŸehr-i BaÄŸdat?)

Dedim: (Siz, daha iyi bilirsiniz elbette.
Åžarkta, yani doÄŸuda olur bu memleket de.)

Sonra sükut eyledim ben edebe uyarak.
Lakin niçin sormuÅŸtu, etmiÅŸtim hayli merak.

Benim gibi herkes de, merak ediyordu hep,
Ki: Hocamız bunları, ne için sordu acep?

Birazdan buyurdu ki hocamız İbni Kavvam:
Åžu anda, Rabbim bana verdi ki öyle makam,

MerrakeÅŸ’e desem ki: (BaÄŸdat’ın yerine git!)
Gider, bana uyarak geçirmeyip hiç vakit.

BaÄŸdat’a da desem ki: (Git MerrakeÅŸ yerine!)
O da itaat edip, anında gider yine.