Behaeddin Buhari, kendisi nakleder ki:
Tasavvufa girdiÄŸim ilk günlerimde idi.

Yakınlığım olmuÅŸtu, çok mübarek bir zatla.
Dedim ki: (Tenvir edin beni bir nasihatla.)

Buyurdu ki: (Dikkat et, düÅŸmandır sana nefsin.
Günahlar karşısında, seni maÄŸlup etmesin.

Öyle olacaksın ki nefsinle ey evladım!
Seni sürüklemesin, günaha tek bir adım.

Nefsi temizlemektir bu yolda asıl maksat.
O, yola gelir ise, hasıl olur her murat.)

Dedim ki: (Ey efendim, siz teveccüh buyurun.
Emrettiğiniz husus, kolayca hasıl olsun.)

Buyurdu ki: (Öyleyse, git tenhada bir daÄŸa.
Kullardan ümit kesip, güven yalnız Allah’a.

Orada, gece gündüz et Rabbine ibadet.
Ondan baÅŸkalarına, gösterme ilgi, raÄŸbet.)

(Peki efendim) deyip, gittim tenha bir daÄŸa.
BaÅŸladım gece gündüz, hep ibadet yapmaÄŸa.

Daha sonra, yanına gidince o büyüÄŸün,
Ä°kinci bir nasihat buyurdu bana o gün.

Dedi: (Ey Behaüddin, aç, fakir ve muhtacı,
Kollayıp, ver onlara ne ise ihtiyacı.

Her nerede görürsen, hasta, garip, ihtiyar,
Çalış yardım etmeye, elden geldiÄŸi kadar.

Ve nerede görürsen, bir yetim, öksüz yine,
Hatırlarını sorup, derman ol dertlerine.

Ä°ncitme hiç kimseyi, hem kâfir olsalar da.
Zira Hak teâlânın, kullarıdır onlar da.)

Yine (Peki) diyerek, tuttum bu nasihatı.
Gidip, bir müddet sonra gördüm yine o zatı.

Dedim: (Geldi yerine efendim o emriniz.
Acaba var mı bana, başka bir tavsiyeniz?)

Buyurdu ki: (Åžimdi de, hayvanlara dikkat et.
Onlara karşı dahi, besle şefkat, merhamet.

Bil ki, o hayvanlar da Allah’ın mahlukudur.
Eza, cefa edip de, onları etme mağdur.)

(Peki) deyip, ayrıldım huzurundan o zatın.
Bu nasihata dahi, tâbi oldum bihakkın

Bütün bunlar, nefsimin ıslahı içindi hep.
Yedi sene, Rabbimden hep bunu ettim talep.

Yine sonra gidince huzuruna o zatın,
Dedi: (Temizliğine bak şimdi de sokağın.

Yollarda, yolcuları az dahi mutazarrır,
Edecek ÅŸey görürsen, eÄŸilip onu kaldır.

Yolları temizleyip, eyle ki böyle hizmet,
Yoldan gelip geçenler, çekmesinler eziyet.)

Bu nasihate dahi, tam riayet edince,
Nefsimin tesirinden, halas oldum iyice.